دوره 7، شماره 1 - ( Jan-March 1396 )
جلد 7 شماره 1 صفحات 17-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zameni L, Bahram A, Khalaji H, Ghadiri F, Hasani G. The Level of Physical Activity of Female Junior High School Students in Mazandaran, Iran, in 2017 and Its Relationship with Socioeconomic Status. JCHR 2018; 7 (1) :11-17
URL: http://jhr.ssu.ac.ir/article-1-402-fa.html
URL: http://jhr.ssu.ac.ir/article-1-402-fa.html
ضامنی لیلا، بهرام عباس، خلجی حسن، قدیری فرهاد، حسنی قاسم. میزان فعالیت بدنی دانش آموزان دختر دبیرستان در مازندران در سال 2017 و رابطه آن با وضعیت اجتماعی و اقتصادی. مجله تحقیقات سلامت. 1396; 7 (1) :11-17
لیلا ضامنی* 
1، عباس بهرام2 ، حسن خلجی3 ، فرهاد قدیری2 ، قاسم حسنی4
1، عباس بهرام2 ، حسن خلجی3 ، فرهاد قدیری2 ، قاسم حسنی4
1- گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، l_zameni@yahoo.com
2- گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
3- گروه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
4- گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
2- گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
3- گروه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
4- گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
چکیده: (4929 مشاهده)
زمینه و هدف: آثار مثبت تندرستی، رفتاری و تناسب اندام نتیجه مشارکت منظم نوجوانان در فعالیت بدنی است. فعالیت بدنی، رفتاری چند وجهی است که درک درست آن به اثرات مستقل و متقابل عوامل زیستی، روانی و محیطی مرتبط است. لذا این پژوهش بهمنظور تعیین سطح فعالیت بدنی دانشآموزان دختر و بررسی رابطه آن با وضعیت اجتماعی- اقتصادیشان صورت گرفت.
روش ها : 630 دانش آموز دختر بر اساس روش نمونهگیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده جهت جمع آوری دادهها شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه وضعیت اجتماعی- اقتصادی و گام شمار بود. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS23 در سطح معناداری05/0P≤ صورت گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد سطح فعالیت بدنی دانش آموزان با افزایش پایه تحصیلی شان، کاهش می یابد. هرچند ANOVA تفاوت معناداری را بین سطح فعالیت بدنی دانش آموزان سه پایه نشان داد ولی آزمون تعقیبی توکی، فقط اختلاف معنادار را بین میزان فعالیت بدنی دانش آموزان پایه 7 با 8 و 9 نشان داد و این تفاوت بین دانش آموزان پایه 8 و 9 معنادار نبود. در مجموع %83/30 دانشآموزان فعال و %16/69 غیرفعال بودند. همچنین نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه معناداری بین وضعیت اجتماعی– اقتصادی و سطح فعالیت بدنی وجود ندارد.
بحث و نتیجه گیری: طبق سطوح توصیه شده، حجم وسیعی از دختران نوجوان فعالیت بدنی کافی برای تامین سلامتی خود را ندارند که این مسأله می تواند نگران کننده باشد. پیشنهاد می شود که مسولین مربوط راهبردهایی اساسی برای تغییر سبک زندگی دختران نوجوان سامان دهند که از جمله آن درخواست تدوین برنامه جامع فعالیت بدنی از متخصصان می باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |
