دوره 6، شماره 4 - ( Oct-Dec 1396 )
جلد 6 شماره 4 صفحات 228-223 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه بهداشت جامعه، دانشکده پزشکی و علوم بهداشت، دانشگاه پوترا مالزی ، scarlet.458@gmail.com
2- گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی و علوم بهداشت، دانشگاه پوترا مالزی، Serdang، مالزی
2- گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی و علوم بهداشت، دانشگاه پوترا مالزی، Serdang، مالزی
چکیده: (7043 مشاهده)
پیش زمینه: مطالعه حاضر به عنوان یک مرحله از تحقیقات ما در زمینه بهبود سلامت روان و رفتار نوجوانان مالزیایی ساکن در پرورشگاه، با هدف تعیین شاخص روایی محتوا (CVI) و همچنین روایی صوری (Face validity) یک مدل آموزشی مبتنی بر مهارتهای زندگی انجام شد.
ابزار و روشها: در بخش اول محتوای مدل پژوهشی توسط ۹ متخصص در زمینه مرتبط و با استفاده از یک پرسشنامه ۱6 سواله مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت. در بخش دوم، روایی صوری مدل آموزشی از طریق یک مطالعه نیمه تجربی با شرکت ۳۰ نوجوان دختر و پسر ۱۴ تا ۱۷ سال ساکن پرورشگاه مورد سنجش قرار گرفت. در این مرحله، با استفاده از ابزارهای سنجش DASS21 و Brief COPE ، سلامت هیجانی و روشهای مقابله با محرکها قبل و بعد از برگزاری یک کارگاه مبنی بر مهارتهای زندگی سنجیده شد. فعالیتهای استفاده شده در کارگاه به صورت تصادفی از بین فعالیتهای مدل آموزشی انتخاب شده بودند.
نتایج: نتایج مطالعه در بخش اول نشان داد حداقل شاخص روایی محتوا بر اساس هر آیتم پرسشنامه (I_CVI) و همچنین جمع نهایی آنها (S_CVI) به ترتیب 0.78 و 0.93 بوده است. از سوی دیگر نتایج بخش دوم پژوهش نشان داد که فعالیت های انتخاب شده از مدل آموزشی بر همه روشهای مقابله ای بجز مصرف مواد مخدر، فرافکنی، تخلیه هیجانی و شوخی انگاری تاثیر معنادار داشته است. همچنین، سطح استرس(t=3.90, P<0.001) و اضطراب(t=5.39, P<0.001) شرکت کنندگان در کارگاه آموزشی به طور معناداری کاهش یافت اما تغییر سطح افسردگی معنادار نبود (t=0.50, P=0.59).
نتیجه گیری: نتایج کلی این پژوهش روایی مدل آموزشی را مورد تأیید قرار داد.
کلیدواژه ها: شاخص روایی محتوا، روایی صوری، آموزش مهارتهای زندگی، پرورشگاه، نوجوانان مالزی
ابزار و روشها: در بخش اول محتوای مدل پژوهشی توسط ۹ متخصص در زمینه مرتبط و با استفاده از یک پرسشنامه ۱6 سواله مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت. در بخش دوم، روایی صوری مدل آموزشی از طریق یک مطالعه نیمه تجربی با شرکت ۳۰ نوجوان دختر و پسر ۱۴ تا ۱۷ سال ساکن پرورشگاه مورد سنجش قرار گرفت. در این مرحله، با استفاده از ابزارهای سنجش DASS21 و Brief COPE ، سلامت هیجانی و روشهای مقابله با محرکها قبل و بعد از برگزاری یک کارگاه مبنی بر مهارتهای زندگی سنجیده شد. فعالیتهای استفاده شده در کارگاه به صورت تصادفی از بین فعالیتهای مدل آموزشی انتخاب شده بودند.
نتایج: نتایج مطالعه در بخش اول نشان داد حداقل شاخص روایی محتوا بر اساس هر آیتم پرسشنامه (I_CVI) و همچنین جمع نهایی آنها (S_CVI) به ترتیب 0.78 و 0.93 بوده است. از سوی دیگر نتایج بخش دوم پژوهش نشان داد که فعالیت های انتخاب شده از مدل آموزشی بر همه روشهای مقابله ای بجز مصرف مواد مخدر، فرافکنی، تخلیه هیجانی و شوخی انگاری تاثیر معنادار داشته است. همچنین، سطح استرس(t=3.90, P<0.001) و اضطراب(t=5.39, P<0.001) شرکت کنندگان در کارگاه آموزشی به طور معناداری کاهش یافت اما تغییر سطح افسردگی معنادار نبود (t=0.50, P=0.59).
نتیجه گیری: نتایج کلی این پژوهش روایی مدل آموزشی را مورد تأیید قرار داد.
کلیدواژه ها: شاخص روایی محتوا، روایی صوری، آموزش مهارتهای زندگی، پرورشگاه، نوجوانان مالزی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |