مقدمه:FMEA  در واقع نوعی روش آنالیز ریسک خطاهای بالقوه است که می تواند برای شناخت سیستماتیک نقص های قطعات و اجزای یک ماشین و یا نقص های یک فرایند تولیدی که شامل چند ماشین است بکار بسته شود و با تدابیر اقدامات کنترلی می توان ریسک های موجود را کاهش داده و ایمنی سیستم را بهبود بخشید . هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه ی سطح ریسک قبل و بعد از اجرای اقدامات کنترلی در یکی از کارخانه ها ی روغن خوراکی است..

روش بررسی: مطالعه ای مقطعی حاضر درسال 95 در یک کارخانه ی روغن خوراکی تهران و بر روی دستگاه های موجود در 5 سالن  مانند پرس، دیگ بخار ، دستگاه جوش و غیره انجام گرفت.پس از ارزیابی اولیه توسط تیم کارشناسی و محاسبه نمره اولویت خطر(RPN:Risk Priority Number) برای تک تک فعالیت ها  ، راهکارهای اصلاحی اجرا ، و پارامترهای خطر قبل و بعد اقدامات کنترلی مورد مقایسه قرار گرفت . نتایج حاصله با استفاده از نرم افزار SPSS.23  مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت .

یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین احتمال خطر مربوط به واحد تاسیسات بوده که میانگین احتمال خطر در این واحد قبل از اجرای اقدامات کنترلی و پس از آن به ترتیب ( 5/4 و 25/3 )می باشد .بیشترین شدت خطر نیز  مربوط به واحد ابزارسازی بوده که  میانگین شدت خطر قبل از مداخله در این واحد و پس از آن به ترتیب ( 75/4 و3) به دست آمد .آزمون همگنی توزیع حاشیه ای نشان داد که در این مطالعه اقدامات کنترلی تاثیر مثبت داشته است (p value <0.001). .در واحد ابزارسازی، خنثی سازی و تاسیسات بینRPN  قبل و بعد به ترتیب تفاوت معناداری در سطح  1/0 وجود داشت  و p value آنها به ترتیب 0.066 و   0.042و   0.068بوده است. همچنین در واحد قوطی سازی و پرکنی بین RPN  قبل و بعد به ترتیب تفاوت معناداری در سطح  05/0 مشاهده گردید (p value <.001). مدل اندازه های مکرر نشان داد که بین  متوسط RPN کل ،قبل و بعد از مداخله، تفاوت معناداری در سطح معناداری 0.05 وجود دارد.(p value <0.001)

بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه با توجه به بالا بودن عدد ریسک اولیه  در برخی سالن ها مانند واحد ابزارسازی و پرکنی که با استفاده از  اجرای اقدامات کنترلی به سطح قابل قبول رسید  که نشان دهنده  کارایی روش FMEA  در ارزیابی خطرات می باشد.