دوره 11، شماره 3 - ( 7-1401 )
جلد 11 شماره 3 صفحات 218-210 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abdellahi L, Hejazi S H, Amirmozafari N, Sotoodehnejadnematalahi F. Frequency of Cutaneous Leishmaniasis and Complete Ulcer Healing in Patients Referred to Skin Diseases and Leishmaniasis Research Center, Isfahan, Iran from 2018 to 2019. JCHR 2022; 11 (3) :210-218
URL: http://jhr.ssu.ac.ir/article-1-723-fa.html
URL: http://jhr.ssu.ac.ir/article-1-723-fa.html
عبداللهی لطیفه، حجازی سید حسین، امیرمظفری نور، ستوده نژاد نعمت الهی فتاح. فراوانی نسبی بیماری سالک پوستی و میزان بهبودی زخم کامل در بیماران مراجعه کننده به مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک ، اصفهان ، ایران از سال 2018 تا 2019. مجله تحقیقات سلامت. 1401; 11 (3) :210-218
1- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات بیماریهای پوستی و لیشمانیوز، گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران. ، hejazih12@gmail.com
3- دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده پزشکی، گروه میکروبیولوژی، تهران، ایران..
2- مرکز تحقیقات بیماریهای پوستی و لیشمانیوز، گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران. ، hejazih12@gmail.com
3- دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده پزشکی، گروه میکروبیولوژی، تهران، ایران..
چکیده: (703 مشاهده)
مقدمه: ایران یکی از مهم ترین مناطق اندمیک سالک در جهان است. تا به امروز، هیچ مطالعه ای در مورد هر دو جنبه اپیدمیولوژیک و طول دوره درمان سالک انجام نشده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی نسبی سالک در بیماران مشکوک به ضایعات پوستی و مدت زمان بهبودی پس از درمان با رژیم های مختلف انجام گردید.
روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی بیماران مبتلا به سالک مراجعه کننده به مرکز تحقیقات بیماریهای پوستی و سالک اصفهان طی سال‌های 1397 تا 1398 انجام گردید. اطلاعاتی مانند سن، جنس، تحصیلات، محل، اندازه ضایعه، مدت زمان درمان و میزان بهبودی ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون های chi-square, Fisher´s Exact, one Way ANOVA با سطح معنی داری 05/ 0 < P استفاده گردید.
یافته ها: از بین 350 بیمار مشکوک ، 150 مورد مبتلابه سالک بودند ( 42/85 %) . میزان بهبودی کامل در بیماران با میانگین سنی 18/9 ± 33/88 سال بیشتر بود، اما این تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود (0/077 = P). در این محدوده سنی، 34 مورد بیشتر از سایر گروه ها بود. (میزان بهبودی کامل در بیماران با سابقه مهاجرت به مناطق آندمیک بیشتر از بیماران بدون سابقه مهاجرت بود (0.81 P=) ). میزان بهبودی کامل در بیمارانی که میانگین مدت زمان درمان آنها 41/43 ± 59/03 روز بود بیشتر از سایر دوره‌های بهبودی بود (0/23 = P).
نتیجه‌گیری: میزان بهبودی کامل در بزرگسالان بیشتر از سایر گروه‌ها بود. در مطالعه حاضر ثابت شد میزان بهبودی بیماران، با میانگین مدت درمان رابطه معناداری دارد.
روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی بیماران مبتلا به سالک مراجعه کننده به مرکز تحقیقات بیماریهای پوستی و سالک اصفهان طی سال‌های 1397 تا 1398 انجام گردید. اطلاعاتی مانند سن، جنس، تحصیلات، محل، اندازه ضایعه، مدت زمان درمان و میزان بهبودی ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون های chi-square, Fisher´s Exact, one Way ANOVA با سطح معنی داری 05/ 0 < P استفاده گردید.
یافته ها: از بین 350 بیمار مشکوک ، 150 مورد مبتلابه سالک بودند ( 42/85 %) . میزان بهبودی کامل در بیماران با میانگین سنی 18/9 ± 33/88 سال بیشتر بود، اما این تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود (0/077 = P). در این محدوده سنی، 34 مورد بیشتر از سایر گروه ها بود. (میزان بهبودی کامل در بیماران با سابقه مهاجرت به مناطق آندمیک بیشتر از بیماران بدون سابقه مهاجرت بود (0.81 P=) ). میزان بهبودی کامل در بیمارانی که میانگین مدت زمان درمان آنها 41/43 ± 59/03 روز بود بیشتر از سایر دوره‌های بهبودی بود (0/23 = P).
نتیجه‌گیری: میزان بهبودی کامل در بزرگسالان بیشتر از سایر گروه‌ها بود. در مطالعه حاضر ثابت شد میزان بهبودی بیماران، با میانگین مدت درمان رابطه معناداری دارد.
مروری: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیریت خدمات بهداشتی درمانی
دریافت: 1399/10/13 | پذیرش: 1401/6/28 | انتشار: 1401/7/27
دریافت: 1399/10/13 | پذیرش: 1401/6/28 | انتشار: 1401/7/27
فهرست منابع
1. 1. Jaffary F, Abdellahi L, Nilforoushzaheh MA. Review of the prevalence and causes of antimony compound resistance in different societies review article. Tehran University Medical Journal TUMS Publications. 2017;75(6):399-407.
2. Aghaei Afshar A, Hojjat F, Yaghoobi‐Ershadi MR, Rassi Y, Akhavan AA, Gorouhi MA, Yousefi S, Hanafi‐Bojd AA. Modeling and evaluating the risk of zoonotic CL in selected areas of Kerman Province, south of Iran. Transboundary and emerging diseases. 2020 May;67(3):1271-83. [DOI:10.1111/tbed.13465]
3. Ahmadi NA, Modiri M, Mamdohi S. First survey of cutaneous leishmaniasis in Borujerd county, western Islamic Republic of Iran. East Mediterr Health J. 2013;19:847-53. doi: 10.26719/2013.19.10.847. PubMed PMID: 24313148. [DOI:10.26719/2013.19.10.847]
4. Nassif PW, DE MELLO TFP, NAVASCONI TR, Mota CA, Demarchi IG, ARISTIDES SMA, et al. Safety and efficacy of current alternatives in the topical treatment of cutaneous leishmaniasis: a systematic review. Parasitology. 2017;144(8):995. [DOI:10.1017/S0031182017000385]
5. Alten B, Maia C, Afonso MO, Campino L, Jiménez M, González E, et al. Seasonal dynamics of phlebotomine sand fly species proven vectors of Mediterranean leishmaniasis caused by Leishmania infantum. PLoS Negl Trop Dis. 2016;10:e0004458. [DOI:10.1371/journal.pntd.0004458]
6. McGwire BS, Satoskar AR. Leishmaniasis: clinical syndrome and treatment. QJM. 2014;107(1):7-14.
https://doi.org/10.1093/qjmed/hct116 [DOI:10.1093/qjmed/htc116.]
7. World Health Organization. Leishmaniasis. 2019. Available from: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/ leishmaniasis [Accessed 14 August 2019].
8. World Health Organization (WHO). Control of the leishmaniasis: report of a meeting of the WHO Expert Committee on the Control of Leishmaniases, Geneva, 22-26 March 2010. Geneva: World Health Organization; 2010.
9. Ershadi M-RY, Zahraei-Ramazani A-R, Akhavan A-A, Jalali-Zand A-R, Abdoli H, Nadim A. Rodent control operations against zoonotic cutaneous leishmaniasis in rural Iran. Annals of Saudi medicine. 2005;25(4):309-12. [DOI:10.5144/0256-4947.2005.309]
10. Nilforoushzadeh M, Shirani-Bidabadi L, Hosseini S, Fadaei-Nobari R, Jaffary F. The epidemiology of cutaneous leishmaniasis in Isfahan province, Iran, during 2001-2011. Journal of Isfahan Medical School. 2015;32(315):2241-51. [DOI:10.17795/jssc23303]
11. Razavi TSV. Cutaneous leishmaniasis susceptibility mapping using multi-criteria decision-making techniques analytic hierarchy process (AHP) and analytic network process (ANP). 2018. Journal of Research in Environmental Health. 2018;3(4):276-286.
12. Khademvatan S, Salmanzadeh S, Foroutan-Rad M, Bigdeli S, Hedayati-Rad F, Saki J, et al. Spatial distribution and epidemiological features of cutaneous leishmaniasis in southwest of Iran. Alexandria Journal of Medicine. 2017;53(1):93-8. [DOI:10.1016/j.ajme.2016.03.001]
13. Valero NN, Uriarte M. Environmental and socioeconomic risk factors associated with visceral and CL: a systematic review. Parasitology research. 2020 Feb;119(2):365-84. [DOI:10.1007/s00436-019-06575-5]
14. Mohammadi J, Faramarzi H, Ameri A, Bakhtiari H. Epidemiological Study of CL in Marvdasht, Iran, 2017. Armaghane Danesh. 2018;23(4):488-98.
15. de Souza RAF, Andreoli RV, Kayano MT, Carvalho AL (2015) American CL cases in the Metropolitan region of Manaus, Brazil: association with climate variables over time. Geospatial Health 10:40-47. [DOI:10.4081/gh.2015.314]
16. Barati H, Barati M, Lotfi MH. Epidemiological study of cutaneous leishmaniasis in Khatam, Yazd province, 2004-2013. Paramedical Sciences and Military Health. 2015;10(2):1-5.
17. Jaffary F, Nilforoushzadeh MA, Siadat A, Haftbaradaran E, Ansari N, Ahmadi E. A comparison between the effects of glucantime, topical trichloroacetic acid 50% plus glucantime, and fractional carbon dioxide laser plus glucantime on cutaneous leishmaniasis lesions. Dermatology research and practice. 2016;2016. [DOI:10.1155/2016/6462804]
18. Nejati J, Mojadam M, Hanafi Bojd AA, Keyhani A, Habibi Nodeh F. An epidemiological study of cutaneous leishmaniasis in Andimeshk (2005-2010). scientific journal of ilam university of medical sciences. 2014;21(7):94-101.
19. Piroozi B, Moradi G, Alinia C, Mohamadi P, Gouya MM, Nabavi M, Gharachorloo F, ERFAN MB, Shirzadi MR. Incidence, burden, and trend of CL over four decades in Iran. Iranian Journal of Public Health. 2019 Mar 4;48(Supple 1):28-35.
20. Ayaz MM, Nazir MM, Ullah N, Zaman A, Akbar A, Zeeshan M, Hussain Z, Naz S, Zheng Y, Javed A, Lindsay DS. CL in the Metropolitan City of Multan, Pakistan, a neglected tropical disease. Journal of medical entomology. 2018 Jun 28;55(4):1040-2. [DOI:10.1093/jme/tjy003]
21. Jafarnejad A, Jamshidi F, Deghan A. Evaluation of CL in the city of Lamerd in2004-2014. Medical Journal of Mashhad University of Medical Sciences. 2017;60(1):376-82.
22. Roghani AR, Yasemi MR, Jalilian M, Abdi J, Rezai Tavirani K. Epidemiology of CL in Ilam province. Research in Medicine. 2013;36(5):50-3.
23. Ghohe HP, Pagheh AS, Fakhar M, Tavakoli G, Nazar E, Kiani M. Molecular identification of Leishmania species isolated from patients with cutaneous leishmaniasis in Pakdasht district, Iran, 2009-2014. J Mazandaran Univ Med Sci. 2016;26(143):216-21.
24. Alkhawajah A, Larbi E, Al-Gindan Y, Abahussein A, Jain S. Treatment of cutaneous leishmaniasis with antimony: intramuscular versus intralesional administration. Annals of Tropical Medicine & Parasitology. 1997;91(8):899-905. [DOI:10.1080/00034983.1997.11813217]
25. Sadeghian G, Shirani BL, Ziaei H, Hejazi S, Zolfaghari BA. Evaluation of Glucantime activity in cutaneous leishmaniasis lesion contaminated with secondary bacterial infection compared with non-infected lesions. Annals of Millitary and Health Science Research. 2010;8( 1):6-10. [DOI:10.4103/0019-5154.77549]
26. Nilforoushzadeh MA, Jaffary F, Derakhshan R, Haftbaradaran E. Comparison between intralesional meglumine antimoniate and combination of trichloroacetic acid 50% and intralesional meglumine antimoniate in the treatment of acute cutaneous leishmaniasis: a randomized clinical trial. Journal of Skin and Stem Cell. 2014;1(1). [DOI:10.17795/jssc16633]
27. H M, M G. Evaluation of epidemiologic causes in cutaneous leishmaniasis patients referred to the health care center of Mashhad Moghadam province from 2008 to 2013. . Journal of Medical science. 2017;22(7):1-3.
28. Lotfi M.H., Noori S., Taj Firouze A.A., Fallahzadeh H., Ayatollahi J. Epidemiological Study of an Outbreak of CL in Five Endemic Foci, Yazd Province, Iran March 2015-March 2016. Journal of Community Health Research 2017; 6(2): 77-84.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |
