دوره 10، شماره 4 - ( 9-1400 )
جلد 10 شماره 4 صفحات 344-337 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Azari Y, Sadeghi Moghadam M, Khodabandeh J, Hamedi A. Epidemiological Characteristics and the Trend of Animal Bites during the years 2014-2018. JCHR 2021; 10 (4) :337-344
URL: http://jhr.ssu.ac.ir/article-1-675-fa.html
URL: http://jhr.ssu.ac.ir/article-1-675-fa.html
آذری یاسمن، صادقی مقدم مهدی، خدابنده جعفر، حامدی اندیشه. روند بروز حیوان گزیدگی در شهرستان شیروان- مطالعه طولی طی سال های 1396-1392. مجله تحقیقات سلامت. 1400; 10 (4) :337-344
یاسمن آذری1 
، مهدی صادقی مقدم2 ، جعفر خدابنده2 ، اندیشه حامدی* 
3
، مهدی صادقی مقدم2 ، جعفر خدابنده2 ، اندیشه حامدی* 3
1- عضو کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
2- متخصصین بیماری، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
3- کارشناسی ارشد گروه اپیدمیولوژی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بیمارستان امام خمینی، بجنورد، ایران ،ahamedi1364@gmail.com
2- متخصصین بیماری، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
3- کارشناسی ارشد گروه اپیدمیولوژی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بیمارستان امام خمینی، بجنورد، ایران ،
چکیده: (1571 مشاهده)
مقدمه: گزش حیوانات یک تهدید جدی و خطرناک برای سلامت انسان است. بیشترین میزان شیوع حیوان گزیدگی در ایران در گلستان، اردبیل و سپس خراسان است. مطالعه حاضر به بررسی ویژگی‌های اپیدمیولوژیک و روند حیوان‌گزیدگی طی سال‌های 1396-1392 پرداخت.
روش کار: این مطالعه مقطعی تحلیلی بر روی موارد انسانی مشکوک به هاری که توسط مرکز بهداشت شیروان جمع آوری شده بود، انجام شد. داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی (فراوانی و درصد، میانگین و انحراف معیار) و رسم نمودارهای مناسب توصیف و از روش تجزیه در نرم‌افزار SPSS19 برای تخمین موارد حیوان گزیدگی بهره بردیم.
یافته‌ها: در این مطالعه از 3784 مورد گازگرفتگی توسط حیوانات، 2821 مورد با حمله ناگهانی اتفاق افتاد. بیشتر گزارش ها ناشی از گاز گرفتن توسط سگ بود. همچنین روند حیوان‌گزیدگی طی سال‌های 1396-1392 رو به افزایش بود و نمودارها نشان می‌داد که این روند در یکسال آینده نیز رو به افزایش خواهد بود.
نتیجه گیری: با توجه به روند رو به افزایش حیوان گزیدگی، انجام اقدامات اساسی از جمله آموزش گروه های در معرض خطر، تشکیل کمیته امحای سگ های ولگرد و تقویت سیستم مراقبت و برنامه ایمن سازی ضروری است.
روش کار: این مطالعه مقطعی تحلیلی بر روی موارد انسانی مشکوک به هاری که توسط مرکز بهداشت شیروان جمع آوری شده بود، انجام شد. داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی (فراوانی و درصد، میانگین و انحراف معیار) و رسم نمودارهای مناسب توصیف و از روش تجزیه در نرم‌افزار SPSS19 برای تخمین موارد حیوان گزیدگی بهره بردیم.
یافته‌ها: در این مطالعه از 3784 مورد گازگرفتگی توسط حیوانات، 2821 مورد با حمله ناگهانی اتفاق افتاد. بیشتر گزارش ها ناشی از گاز گرفتن توسط سگ بود. همچنین روند حیوان‌گزیدگی طی سال‌های 1396-1392 رو به افزایش بود و نمودارها نشان می‌داد که این روند در یکسال آینده نیز رو به افزایش خواهد بود.
نتیجه گیری: با توجه به روند رو به افزایش حیوان گزیدگی، انجام اقدامات اساسی از جمله آموزش گروه های در معرض خطر، تشکیل کمیته امحای سگ های ولگرد و تقویت سیستم مراقبت و برنامه ایمن سازی ضروری است.
فهرست منابع
1. Willoughby Jr RE, Tieves KS, Hoffman GM, et al. Survival after treatment of rabies with induction of coma. New England Journal of Medicine. 2005;352(24):2508-14. [DOI:10.1056/NEJMoa050382]
2. Pourmarzi D, Razi M. Incidence rate of rabies vaccination delay after dog bite in Guilan province. Journal of Holistic Nursing And Midwifery. 2015;25(3):17-26.
3. WHO. Animal bites 2013 [Available from: http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs373/en/.
4. Naghibi SA, YazdaniCharati J, Shojaie J. Epidemiological characteristic of animal-bite cases in Mazandaran, 2004-2011. Journal of Mazandaran University of Medical Sciences. 2014;24(117):218-24.
5. Dhand NK, Gyeltshen T, Firestone S, et al. Dog bites in humans and estimating human rabies mortality in rabies endemic areas of Bhutan. PLoS Negl Trop Dis. 2011;5(11):e1391. [DOI:10.1371/journal.pntd.0001391]
6. Karbeyaz K, Ayranci U. A Forensic and Medical Evaluation of Dog Bites in a Province of W estern T urkey. Journal of forensic sciences. 2014;59(2):505-9. [DOI:10.1111/1556-4029.12343]
7. Rezaeinasab M, Rad I, Bahonar A, et al. The prevalence of rabies and animal bites during 1994 to 2003 in Kerman province, southeast of Iran. Iranian Journal of Veterinary Research. 2007;8(4):343-50.
8. mohammadi N, karimi M, afkhamzadeh A. investigation of animal bites prevalence in human population of sanandajurban and rural areas during the period of 7 years (2008 to 2014). 2017.
9. Dehghani R SM, SHarif A, Moghimi A, et al. Animal bites and its associated agents in Semirom city of Isfahan province, 2007-2011. Quarterly Journal of Infectious and Tropical Diseases affiliated with the Association of Infectious and Tropical Disease Specialists. 2013;18(61):45-8.
10. Babaeeian-moghaddam M, Hashemi-nazari SS, Khodakarim S. Epidemiological study on animal bite cases and its related injury in Quchan district in2013. Irtiqā-yi īminī va pīshgīrī az maṣdūmiyat/ha (ie, Safety Promotion and Injury Prevention). 2015;3(1):9-14.
11. Maleka A, Behnampour N, Mirkarimi SK. The epidemiologic status of animal bite and the effect of wasting stray dogs on the incidence of animal bites in Galikesh County since 2009 until 2013. Jorjani Biomedicine Journal. 2018;5(2):91-6.
12. Ghasemi M HZ, Bagherabadi S. Epidemiology of animal bites in Kermanshah 2010-2014. Quarterly Journal of Infectious and Tropical Diseases affiliated with the Association of Infectious and Tropical Disease Specialists 2016;21(74):39-45.
13. Ghafouri M, Yaghubi M, Seyed Sharifi S. An Epidemiologic Study of Animal Bites in Bojnurd City 2005-2011. Journal of North Khorasan University of Medical Sciences. 2015;7(1):123-31. [DOI:10.29252/jnkums.7.1.123]
14. Fayaz A, Simani S, Janani A, et al. Epidemiological survey of rabies in Mazandaran Province during 1996-2006. 2010.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |
