دوره 8، شماره 3 - ( Jul- Sep 1398 )                   جلد 8 شماره 3 صفحات 163-156 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Dehghani A, Lotfi M H, Falahzadeh H, Vahdat K, Shabani Z. Epidemiological Study and Spatial Modeling of Cutaneous Leishmaniasis in Bushehr Province using the Geographic Information System (GIS) during 2011-2015. JCHR 2019; 8 (3) :156-163
URL: http://jhr.ssu.ac.ir/article-1-452-fa.html
دهقانی علی، لطفی محمد حسن، فلاح زاده حسین، وحدت کتایون، شبانی زهرا. بررسی اپیدمیولوژیک و مدل سازی مکانی بیماری لیشمانیوز جلدی(سالک) در استان بوشهر با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) طی سال های 1390 تا 1394. مجله تحقیقات سلامت. 1398; 8 (3) :156-163

URL: http://jhr.ssu.ac.ir/article-1-452-fa.html


1- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران
2- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران ، shabani1014@gmail.com
چکیده:   (5104 مشاهده)

مقدمه:
لیشمانیوز جلدی به عنوان یک مشکل بهداشتی در جهان اهمیت خاصی دارد.  که در اثر تک یاخته لیشمانیا ایجاد میشود. این بیماری در برخی از نقاط کشور از جمله استان  بوشهر، نیز به عنوان یک مشکل بهداشتی مطرح می باشد لذا مطالعه حاضر به بررسی پراکندگی جغرافیایی و خصوصیات اپیدمیولوژیک موارد مبتلا به لیشمانیوز جلدی دراین استان طی سال های 94- 1390 می پردازد.
روش کار:
در این مطالعه مقطعی که به روش تحلیلی انجام شد اطلاعات اپیدمیولوژیک شامل سن، جنس، محل سکونت، شهرستان های درگیر بیماری. از 663 بیمار که بین سال های 1390 تا 1394 تحت پیگیری و درمان قرار گرفته بودند، ثبت و آنالیز گردید.
نتایج:
422(7/63درصد) نفر ساکن مناطق شهری و 241(3/36 درصد) ساکن مناطق روستایی بودند. 4/59درصد (394 نفر) از افراد مورد مطالعه مرد و 6/40 درصد(269 نفر) زن بودند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 01/17±91/21 (دامنه 80-1 سال) بود. دراین بین کنگان با متوسط بروز 5 ساله 72/17 درصدهزار دارای بیشترین بروز و تنگستان با بروز 47/8 در صدهزار دارای کمترین متوسط بروز بیماری بود. همچنین براساس نتایج             GIS  شهرستان جم که در سال های گذشته به عنوان کانون این بیماری شناخته نمی شد در این سال ها به عنوان یک کانون جدید از بیماری درنظر گرفته شده است.
نتیجه گیری:
سیستم اطلاعات جغرافیایی ابزاری کارا برای سازماندهی داده های بهداشتی و بیماریها می باشد با کشف تجمع مکانی بیماریها می توان بحران بوجود آمده را شناسایی و با تدبیر صحیح آن را مهار کرد.
     
مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: اپیدمیولوژی
دریافت: 1397/4/10 | پذیرش: 1397/11/10 | انتشار: 1398/7/10

فهرست منابع
1. Bustos MFG, González-Prieto G, Ramos F, et al. Clinical and epidemiological features of leishmaniasis in northwestern-Argentina through a retrospective analysis of recent cases. Acta tropica. 2016;154:125-32. [DOI:10.1016/j.actatropica.2015.11.008]
2. Jayrvnd AA, Vaziri F. Epidemiology of cutaneous leishmaniasis in the city of Hawizeh in 2014-2015. Journal of Health in the Field. 2017;4(3).
3. Farahmand M, Nahrevanian H, Shirazi HA, et al. An overview of a diagnostic and epidemiologic reappraisal of cutaneous leishmaniasis in Iran. Brazilian Journal of Infectious Diseases. 2011;15(1):17-21. [DOI:10.1016/S1413-8670(11)70134-9]
4. Nazari M. Cutaneous leishmaniasis in Hamadan, Iran (2004-2010). Zahedan Journal of Research in Medical Sciences. 2012;13(9):39-42. [DOI:10.1016/j.ijid.2012.05.442]
5. leishmaniasis updated April 2017. Available from: www.who.int/mediacentre/factsheets/fs375/en/.
6. Khajedaluee M, Yazdanpanah MJ, SeyedNozadi S, et al. Epidemiology of cutaneous leishmaniasis in population covered by Mashhad university of medical sciences in 2011. medical journal of mashhad university of medical sciences. 2014;57(4):647-54.
7. Nezhad HA, Mirzaie M, Sharifi I, et al. The prevalence of cutaneous leishmaniasis in school children in southwestern Iran, 2009. Comparative Clinical Pathology. 2012;21(5):1065-9. [DOI:10.1007/s00580-011-1230-7]
8. Carnaúba Jr D, Konishi CT, Petri V, et alL. Atypical disseminated leishmaniasis similar to post-kala-azar dermal leishmaniasis in a Brazilian AIDS patient infected with Leishmania (Leishmania) infantum chagasi: a case report. International Journal of Infectious Diseases. 2009;13(6):e504-e7. [DOI:10.1016/j.ijid.2009.01.022]
9. González U, Pinart M, Reveiz L, et al. Interventions for Old World cutaneous leishmaniasis. Cochrane Database Syst Rev. 2008;4(issue):CD005067. [DOI:10.1002/14651858.CD005067.pub3]
10. Darvishi M, Jafari R, Darabi H,et al. Survey of Rodents Fauna Regarding to their Probabilistic Contamination to Leishmania (2013-2014). ISMJ. 2017;20(4):362-9.
11. Mohammadi Azni S, Nokandeh Z, Khorsandi A, et al. Epidemiology of cutaneous leishmaniasis in Damghan district. Journal Mil Med. 2010;12(3):131-5.
12. Alvar J, Velez ID, Bern C, et al. Leishmaniasis worldwide and global estimates of its incidence. PloS one. 2012;7(5):e35671. [DOI:10.1371/journal.pone.0035671]
13. Saatchi M, Salehinia H, Khazaei S, et al. Cutaneous leishmaniasis in Iran: Demographic description and therapeutic outcomes. Journal of Dermatology and Cosmetic. 2015;6(2):108-18.
14. Driedger SM, Kothari A, Morrison J, et al. Correction: Using participatory design to develop (public) health decision support systems through GIS. International Journal of Health Geographics. 2007;6(1):53. [DOI:10.1186/1476-072X-6-53]
15. Scotch M, Parmanto B, Gadd CS, et al. Exploring the role of GIS during community health assessment problem solving: experiences of public health professionals. International Journal of Health Geographics. 2006;5(1):39. [DOI:10.1186/1476-072X-5-39]
16. Haghdoost A, Kawaguchi L, Mirzazadeh A, et al. Using GIS in explaining spatial distribution of brucellosis in an endemic district in Iran. Iranian Journal of Public Health. 2007;36(1):27-34.
17. Lotfi M, Noori S, Firouze A, et al. Epidemiological study an outbreak of cutaneous leishmaniasis in five endemic foci, Yazd province, March 2015-March 2016. Journal of Community Health Research. 2017;6(2):77-84.
18. Nazari M, Nazari S, Hanafi-Bojd AA, et al. Situation analysis of cutaneous leishmaniasis in an endemic area, south of Iran. Asian Pacific journal of tropical medicine. 2017;10(1):92-7. [DOI:10.1016/j.apjtm.2016.12.001]
19. Khademvatan S, Salmanzadeh S, Foroutan-Rad M, et al. Spatial distribution and epidemiological features of cutaneous leishmaniasis in southwest of Iran. Alexandria Journal of Medicine. 2017;53(1):93-8. [DOI:10.1016/j.ajme.2016.03.001]
20. Maia-Elkhoury ANS, Yadon ZE, Díaz MIS, et al. Exploring Spatial and Temporal Distribution of Cutaneous Leishmaniasis in the Americas, 2001-2011. PLoS neglected tropical diseases. 2016;10(11):e0005086. [DOI:10.1371/journal.pntd.0005086]
21. Chaves LF, Calzada JE, Valderrama A, et al. Cutaneous leishmaniasis and sand fly fluctuations are associated with El Niño in Panamá. PLoS neglected tropical diseases. 2014;8(10):e3210. [DOI:10.1371/journal.pntd.0003210]
22. Barati H, Barati M, Lotfi MH. Epidemiological study of cutaneous leishmaniasis in Khatam, Yazd province, 2004-2013. Paramedical Sciences and Military Health. 2015;10(2):1-5.
23. Caminade C, Kovats S, Rocklov J, et al. Impact of climate change on global malaria distribution. Proceedings of the National Academy of Sciences. 2014;111(9):3286-91. [DOI:10.1073/pnas.1302089111]
24. Dujardin J-C, Campino L, Cañavate C, et al. Spread of vector-borne diseases and neglect of Leishmaniasis, Europe. Emerging infectious diseases. 2008;14(7):1013. [DOI:10.3201/eid1407.071589]
25. Dhimal M, Ahrens B, Kuch U. Climate change and spatiotemporal distributions of vector-borne diseases in Nepal-a systematic synthesis of literature. PLoS One. 2015;10(6):e0129869. [DOI:10.1371/journal.pone.0129869]
26. Siraj A, Santos-Vega M, Bouma M, et al. Altitudinal changes in malaria incidence in highlands of Ethiopia and Colombia. Science. 2014;343(6175):1154-8. [DOI:10.1126/science.1244325]
27. Rodríguez-Morales AJ. Ecoepidemiología y epidemiología satelital: nuevas herramientas en el manejo de problemas en salud pública. Revista peruana de medicina experimental y salud pública. 2005;22(1):54-63.

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تحقیقات سلامت می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY 4.0 | Journal of Community Health Research

Designed & Developed by : Yektaweb