سابقه و هدف:حیوان گزیدگی یکی از تهدیدهای سلامتی انسان به شمار می رود. حیوان گزیدگی پیامدهای بسیاری مانند بیماری کشنده هاری به دنبال دارد. با توجه به اهمیت حیوان گزیدگی در سراسر کشور، هدف مطالعه حاضر بررسی توزیع جغرافیایی، روند زمانی و خصوصیات اپیدمیولوژیک موارد در شهرستان بردسیر می باشد.
روش کار:این پژوهش مطالعات مقطعی برروی پرونده افراد دچار حیوان گزیدگی از فروردین سال1389تا اسفند 1393 در شهرستان بردسیرانجام شد. داده ها وارد نرم افزار SPSS v.20 گردیده و با آمار توصیفی شامل فراوانی و درصد، مدل لگاریتم خطی و مدل سری زمانی تحلیل گردیدند. همچنین برای رسم پراکندگی جغرافیایی موارد حیوان گزیدگی از نرم افزار Arc GISاستفاده شد.
یافته ها:یافته های این مطالعه نشان داد که در مجموع طی سالهای مطالعه 1500 مورد حیوان گزیدگی رخ داده بود. بخش مشیز با تعداد 695 مورد گزش دارای بیشترین حیوان گزیدگی بود. از نظر زمانی موارد حیوان گزیدگی دارای روند خاصی نبودند. نتایج نشان داد که میزان بروز گزش در مردان نسبت به زنان 12/2 بود( 001/0 >P).در گروه سنی 45- 31 سال نسبت به گروه سنی رفرنس(6-0 سال) میزان گزش 98/5 بار بیشتر بود( 001/0 >P).در زنان خانه دار نسبت به گروه رفرنس(اطفال) میزان وقوع حیوان گزیدگی 96/4 بار بیشتر بود( 001/0 >P). در بین حیوانات گزنده سگها بیشترین گزیدگی را ایجاد کرده بودند(9/76 درصد). از نظر اعضای گزیده شده، اندام تحتانی بیشتر گزیده شده بودند(8/52). بیشتر مصدومان واکسیناسیون سه نوبتی دریافت کرده بودند(91 درصد).
نتیجه گیری:به نظر می رسد عامل تعیین کننده در خصوص حیوان گزیدگی بالا در شهرستان بردسیر نوع فعالیت و شغل باشد. بنابر این آموزش ویژه و پیشگیرانه در گروه های پرخطر می تواند مفید واقع شود.
واژگان کلیدی: حیوان گزیدگی، روند زمانی، بردسیر، ایران
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |