مقدمه :

با توجه به گذار اپیدمیولوژی از بیماری­های واگیر  به بیماری­های مزمن غیرواگیر ، دو مقوله افزایش فعالیت فیزیکی و بهبود وضعیت تغذیه از جمله راهکارهای مقابله با بیماری­های مزمن  مانند بیماری­های قلبی عروقی، سرطان­ها و حملات قلبی که سه علت مهم مرگ­ومیر در بالغین بالای 18 سال می­باشند عنوان شده است. بنابراین فعالیت بدنی منظم برای بهبود سلامت عمومی و به طور غیرمستقیم جهت کاهش بار بیماری و هزینه­های پزشکی در جوامع توصیه می­گردد. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت فعالیت فیزیکی در دانش آموزان پسر دوره متوسطه یزد بر اساس الگوی سازمان جهانی بهداشت در سال 1395 بود.

مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی 1018 نفر از دانش آموزان پسر دوره متوسطه ( دوره اول – دوره دوم (در سال تحصیلی 95-1394 ساکن شهر یزد شرکت نمودند. روش نمونه گیری از نوع چند مرحله ای با استفاده از روش نمونه گیری خوشه­ای و طبقه­ای  بود. روش جمع آوری اطلاعات نیز با استفاده از پرسشنامه استاندارد شده (GSHS) سازمان جهانی بهداشت بوده که به زبان فارسی ترجمه شده است. بعد از تکمیل پرسشنامه توسط دانش آموزان، اطلاعات وارد نرم افزار SPSS16 شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: در بین شرکت کنندگاه فقط 112 نفر (6/11درصد) انجام فعالیت بدنی حداقل برای  60 دقیقه در روز را ذکر نمودند. 531 نفر ( 55 درصد) از افراد مورد مطالعه انجام فعالیت­های ساکن در یک نقطه مانند تماشای تلوزیون و یا بازی کامپیوتری را بمدت بیش از 2 ساعت در 24 ساعت طی یک روز عادی را ذکر نمودند. بر اساس شاخص توده بدنی 23/18 درصد چاق و 22/13 درصد اضافه وزن داشتند.

بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از این است که سطح فعالیت بدنی دانش­آموزان در مدارس وضعیت مناسبی ندارد و میزان فعالیت فیزیکی در بین نوجوانان و دانش­آموزان نسبت به استانداردهای اعلام شده از سوی سازمان جهانی بهداشت پایین است.  می­توان با افزایش امکانات ورزشی، آموزش بیشتر و موثرتر در مدارس  درمورد  فواید فعالیت بدنی کافی در طول روز و افزایش آگاهی دانش­آموزان و والدین آن­ها میزان فعالیت بدنی را در سطح اقشار مختلف جامعه خصوصا دانش­آموزان که یکی از تاثیرپذیرترین گروه­ها و در سن شکل گیری رفتارها هستند بهبود بخشید.