زمینه و هدف: تحقیقات انجام شده نشان داده است که وجود فلوئور در آب آشامیدنی در محدوده استاندارد میتواند در پیشگیری از پوسیدگی دندان کمک کند. در عین حال غظلت بالاتر از حد مجاز آن در آب شرب موجوب بیماری فلوئورزیس دندانی و استخوانی می شود. با توجه اهمیت میزان فلوئور در آب آشامیدنی و همچنین توانایی سیستم اطلاعات جغرافیایی در تحلیل مکانی عوامل مختلف موجود در آب های زیر زمینی در این مطالعه غلظت فلوئور در دشت یزد-اردکان با استفاده از دو مدل IDW(Inverse Distance Weighting) و کریجینگ مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه از داده های مربوط به وضعیت کیفی آب های زیر زمینی شرکت آب منطقه ای استان یزد و میانگین سالیانه فلوئور در سال 1393 استفاده گردیده است. داده های مذکور مربوط به 76 حلقه چاه روستایی و 107 حقله چاه شهری در محدوده مورد بررسی بود. میزان فلوئور موجود در آب های زیرزمینی مناطق روستایی و شهری پس از مقایسه با استاندارد ایران، در محیط نرم افزار Arc GIS مورد تحلیل مکانی با دو روش درون یابی IDW و کریجینگ قرار گرفت . نتایج: میانگین غلظت فلوئور در مناطق روستایی برابر با 68/0 میلی گرم در لیتر و در مناطق شهری برابر با 7/0 میلی گرم در لیتر بود. با توجه به حداقل و حداکثر غلظت فلوئور و انحراف از معیار 364/0 نواسانات غلظت فلوئور در مناطق روستایی بیشتر بود. برای هر دو منطقه روستایی و شهری روش درون یابی کریجینگ شرایط بهینه تری را نسبت به روش IDW داشت. نتیجه گیری: ساکنین مناطق جنوبی دشت یزد اردکان با مشکل کمبود فلوئور در آب آشمامیدنی و خطر پوسیدگی دندان بیشتری مواجه هستند و باید مدیریت لازم در این مناطق صورت گیرد. روش های زمین آمار میتواند کمک شایانی به درک بهتر مسایل زیست محیطی نمایند.