زمینه و هدف: آثار مثبت تندرستی، رفتاری و تناسب اندام نتیجه مشارکت منظم نوجوانان در فعالیت بدنی است. فعالیت بدنی، رفتاری چند وجهی است که درک درست آن به اثرات مستقل و متقابل عوامل زیستی، روانی و محیطی مرتبط است. لذا این پژوهش به­منظور تعیین سطح فعالیت بدنی دانش­آموزان دختر و بررسی رابطه آن با وضعیت اجتماعی- اقتصادی­شان صورت گرفت.
روش­ ها : 630 دانش ­آموز دختر بر اساس روش نمونه­گیری خوشه ­­ای چند مرحله ­ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده جهت جمع ­­آوری داده­­ها شامل پرسشنامه جمعیت­ شناختی، پرسشنامه وضعیت اجتماعی- اقتصادی و گام­ شمار بود. تحلیل داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS₂₃  در سطح معناداری05/0P≤  صورت گرفت.
یافته­­ ها: نتایج نشان داد سطح فعالیت بدنی دانش­ آموزان با افزایش پایه تحصیلی­ شان، کاهش می ­یابد. هرچند ANOVA تفاوت معناداری را بین سطح فعالیت بدنی دانش ­آموزان سه پایه نشان داد ولی آزمون تعقیبی توکی، فقط اختلاف معنادار را بین میزان فعالیت بدنی دانش­ آموزان پایه 7 با 8  و 9 نشان داد و این تفاوت بین دانش ­آموزان پایه 8 و 9 معنادار نبود. در مجموع %83/30 دانش­آموزان فعال و %16/69 غیرفعال بودند. هم­چنین نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه معناداری بین وضعیت اجتماعی– اقتصادی و سطح فعالیت بدنی وجود ندارد.
بحث و نتیجه­ گیری: طبق سطوح توصیه شده، حجم وسیعی از دختران نوجوان فعالیت بدنی کافی برای تامین سلامتی خود را ندارند که این مسأله­­ می تواند نگران ­کننده باشد. پیشنهاد می شود که مسولین مربوط راهبردهایی اساسی برای تغییر سبک زندگی دختران نوجوان سامان دهند که از جمله آن درخواست تدوین برنامه­ جامع فعالیت بدنی از متخصصان می باشد.


 
 

واژه‌های کلیدی: فعالیت بدنی، دختران نوجوان، وضعیت اجتماعی- اقتصادی