دوره 9، شماره 2 - ( 3-1399 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 99-90 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fatemi F, Dehdashti A, Zadehabbas B, Kashani H. Analysis of Occupational Accidents in the Manufacturing Sector in Semnan Province during 2013-2015. JCHR 2020; 9 (2) :90-99
URL: http://jhr.ssu.ac.ir/article-1-601-fa.html
URL: http://jhr.ssu.ac.ir/article-1-601-fa.html
فاطمی فرین، دهدشتی علیرضا، زاده عباس بشارت، کاشانی حسین. تجزیه و تحلیل حوادث شغلی شرکتهای تولیدی استان سمنان در سال های 1394-1392. مجله تحقیقات سلامت. 1399; 9 (2) :90-99
فرین فاطمی1 
، علیرضا دهدشتی* 2، بشارت زاده عباس3 ، حسین کاشانی4
، علیرضا دهدشتی* 2، بشارت زاده عباس3 ، حسین کاشانی4
1- گروه سلامت در بلایا و فوریتها ،دانشگاه علوم پزشکی سمنان ، سمنان ، ایران ،
2- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم‌پزشکی سمنان، سمنان، ایران. ، dehdasht@yahoo.com
3- گروه بهداشت حرفه‌ای، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
4- گروه بهداشت حرفه‌ای، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم‌پزشکی سمنان، سمنان، ایران. ، dehdasht@yahoo.com
3- گروه بهداشت حرفه‌ای، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
4- گروه بهداشت حرفه‌ای، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (3038 مشاهده)
مقدمه: حوادث و آسیب های ناشی از کار از عوامل مهم منجر به مرگ در جهان محسوب می‌شوند. تجزیه و تحلیل حوادث شغلی نقش کلیدی در اقدام های پیشگیرانه دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی, انواع و علل حوادث و آسیب های شغلی در صنایع استان سمنان اجرا شده است.
مواد و روش ها: طرح مطالعه حاضر پیمایشی و در مقطع زمانی 1394-1392 است. گزارش 721 حادثه در طی بازه مذکور از منابع داده های سازمان تأمین اجتماعی بررسی شده است. در این پژوهش میزان شیوع حوادث در محیط کار تعیین و همچنین ارتباط بین صدمات شغلی با عوامل فردی و عوامل مرتبط با کار بررسی گردید.
یافته‌ها: میزان تکرار حوادث سمنان در سال‌های 1392، 1393 و 1394 به ترتیب 1.46 ، 1.54 و 1.40 است. اکثر حوادث سمنان در گروه مردان متأهل با رده‌سنی 45-24 سال و سطح تحصیلات دیپلم و پایین‌تر در نوبت‌کاری صبح به وقوع پیوسته است. بیشترین آمار ثبت‌شده در مورد نوع حادثه، نوع جراحت ایجاد شده و عضو حادثه‌دیده به ترتیب برخورد با اجسام تیز و موانع (%25)، ضربدیدگی (%30 ) و اندام حرکتی فوقانی (%44) است. نتایج نشان می‌دهد که ارتباط معناداری میان نوبت‌کاری و حوادث‌شغلی و همچنین بین نوع حوادث و آسیب های ایجاد شده وجود دارد (0.05>p).
نتیجه گیری: اقدامات‌پیشگیرانه حوادث‌شغلی باید بر سنجه‌های نوع و علل‌حوادث وآسیب‌ها متمرکز شود. در این راستا آموزش های لازم برای کارشناسان ایمنی و بهداشت کار با هدف اجرای فرایند تحقیق حادثه در محیط‌کار، گزارش دهی و چگونگی تجزیه و تحلیل حوادث پیشنهاد می گردد.
مواد و روش ها: طرح مطالعه حاضر پیمایشی و در مقطع زمانی 1394-1392 است. گزارش 721 حادثه در طی بازه مذکور از منابع داده های سازمان تأمین اجتماعی بررسی شده است. در این پژوهش میزان شیوع حوادث در محیط کار تعیین و همچنین ارتباط بین صدمات شغلی با عوامل فردی و عوامل مرتبط با کار بررسی گردید.
یافته‌ها: میزان تکرار حوادث سمنان در سال‌های 1392، 1393 و 1394 به ترتیب 1.46 ، 1.54 و 1.40 است. اکثر حوادث سمنان در گروه مردان متأهل با رده‌سنی 45-24 سال و سطح تحصیلات دیپلم و پایین‌تر در نوبت‌کاری صبح به وقوع پیوسته است. بیشترین آمار ثبت‌شده در مورد نوع حادثه، نوع جراحت ایجاد شده و عضو حادثه‌دیده به ترتیب برخورد با اجسام تیز و موانع (%25)، ضربدیدگی (%30 ) و اندام حرکتی فوقانی (%44) است. نتایج نشان می‌دهد که ارتباط معناداری میان نوبت‌کاری و حوادث‌شغلی و همچنین بین نوع حوادث و آسیب های ایجاد شده وجود دارد (0.05>p).
نتیجه گیری: اقدامات‌پیشگیرانه حوادث‌شغلی باید بر سنجه‌های نوع و علل‌حوادث وآسیب‌ها متمرکز شود. در این راستا آموزش های لازم برای کارشناسان ایمنی و بهداشت کار با هدف اجرای فرایند تحقیق حادثه در محیط‌کار، گزارش دهی و چگونگی تجزیه و تحلیل حوادث پیشنهاد می گردد.
فهرست منابع
1. Melchior C, Zanini RR. Mortality per work accident: A literature mapping. Safety Science. 2019; 114: 72-78. [DOI:10.1016/j.ssci.2019.01.001]
2. Ghasempouri SKH, Pourhossein M, Mirmohammadi SM, et al. The Frequency and Pattern of Injuries in Occupational Accident Victims Referred to Sari Legal Medicine Center During Year 2012. Iranian Journal of Forensic Medicine. 2014; 20(3): 127-132. [persian]
3. Hosseini SSH. Check organizational factors in reducing work-related accidents in the workplace. Business and Society Magazine. 2012; 140: 80-91.[persian].
4. Nowrouzi-Kia B, Nadesar N, Casole J. Systematic review: Factors related to injuries in small- and medium-sized enterprises. International journal of critical illness and injury science. 2019; 9(2): 57-63. [DOI:10.4103/IJCIIS.IJCIIS_78_18]
5. Cagno E, Micheli GJL, Jacinto C, et al. An interpretive model of occupational safety performance for Small- and Medium-sized Enterprises. International Journal of Industrial Ergonomics. 2014; 44(1): 60-74. [DOI:10.1016/j.ergon.2013.08.005]
6. Alali H, Abdel Wahab M, Van Hecke T, et al. Work accident victims: a comparison between non-standard and standard workers in Belgium. International Journal of Occupational and Environmental Health. 2016; 22(2): 99-106. [DOI:10.1080/10773525.2016.1168588]
7. Van der Klauw M, Hengel KO, Roozeboom MB, et al. Occupational accidents in the Netherlands: incidence, mental harm, and their relationship with psychosocial factors at work. International Journal of Injury Control and Safety Promotion. 2016; 23(1): 79-84. [DOI:10.1080/17457300.2014.966119]
8. Lund J, Bjerkedal T. Permanent impairments, disabilities and disability pensions related to accidents in Norway. Accident Analysis and Prevention. 2001; 33(1): 19-30. [DOI:10.1016/S0001-4575(00)00011-7]
9. Sabeti motlagh S, Panahi M, Mansouri NA. Economic assessment of damages and injuries due to occupational accidents amoungQazvin workers using DALY in period of 2011 to 2013. Human and Environmental Quarterly. 2015; 13(2): 1-15. [persian]
10. Aaltonen M, Oinonen K, Kitinoja JP, et al. Costs of occupational accidents-Effects of occupational safety on company business a research and development project.Scientific. 2006: 47-51 .
11. Macedo AC, Silva IL. Analysis of occupational accidents in Portugal between 1992 and 2001. Safety Science. 2005; 43(5-6): 269-286. [DOI:10.1016/j.ssci.2005.06.004]
12. Hämäläinen P, Takala J, Saarela KL. Global estimates of occupational accidents. Safety Science. 2006; 44(2): 137-156. [DOI:10.1016/j.ssci.2005.08.017]
13. Hämäläinen P. The effect of globalization on occupational accidents.Safety Science. 2009; 47(6): 733-742. [DOI:10.1016/j.ssci.2008.01.011]
14. Gholamnia R. Introduction to occupational accidents and analyze. Tehran: Sobhan; 2015. [Persian]
15. Cioni M, Savioli M. Safety at the workplace: accidents and illnesses. Work, employment and society. 2016; 30(5): 858-875. [DOI:10.1177/0950017015590759]
16. Unsar S, Sut N. General assessment of the occupational accidents that occurred in Turkey between the years 2000 and 2005. Safety Science. 2009; 47(5): 614-619. [DOI:10.1016/j.ssci.2008.08.001]
17. Jeong BY, Shin DS. Characteristics of Occupational Accidents in Korean, Chinese, Japanese and Western Cuisine Restaurants. Human Factors and Ergonomics in Manufacturing & Service Industries. 2016; 26(3): 316-322. [DOI:10.1002/hfm.20647]
18. Halvani G, Jafarinodoushan R, Mirmohammadi S, et al. A survey on occupational accidents among construction industry workers in Yazd city: Applying Time Series 2006-2011. Journal of Occupational Health & Epidemiology. 2012; 1(1): 1-8. [DOI:10.18869/acadpub.johe.1.1.1]
19. AkboĞA Ö, Baradan S. Safety in ready mixed concrete industry: descriptive analysis of injuries and development of preventive measures. Industrial Health. 2017; 55(1): 54-66. [DOI:10.2486/indhealth.2016-0083]
20. Gulhan B, Ilhan MN, Civil EF. Occupational accidents and affecting factors of metal industry in a factory in Ankara. Turkish Journal of Public Health. 2012; 10(2): 76-85. [DOI:10.20518/tjph.173067]
21. Bakhtiyari M, Delpisheh A, Riahi SM, et al. Epidemiology of occupational accidents among Iranian insured workers. Safety Science. 2012; 50(7): 1480-1484. [DOI:10.1016/j.ssci.2012.01.015]
22. Mohammadfam I, Fatemi F. Evaluation of the relationship between unsafe acts and occupational accidents in a vehicle manufacturing. Iran Occupational Health Journal. 2008; 5(3): 44-50.[persian].
23. Nævestad TO, Phillips RO, Størkersen KV, et al. Safety culture in maritime transport in Norway and Greece: Exploring national, sectorial and organizational influences on unsafe behaviours and work accidents. Marine Policy. 2019; 99: 1-13. [DOI:10.1016/j.marpol.2018.10.001]
24. Gomes SC, Caldas AD. Incidence of work accidents involving exposure to biological materials among healthcare workers in Brazil, 2010-2016. Revista Brasileira de Medicina do Trabalho. 2019; 17(2): 188-200. [DOI:10.5327/Z1679443520190391]
25. Khodabandeh F, Kabir-Mokamelkhah E, Kahani M. Factors associated with the severity of fatal accidents in construction workers. Medical journal of the Islamic Republic of Iran. 2016; 30: 469.
26. Mehrdad R, Seifmanesh S, Chavoshi F, Aminian O, Izadi N. Epidemiology of occupational accidents in iran based on social security organization database. Iranian Red Crescent medical journal. 2014; 16: e10359. [DOI:10.5812/ircmj.10359]
27. Betsis S, Kalogirou M, Aretoulis G, et al. Work accidents correlation analysis for construction projects in northern Greece 2003-2007: A retrospective study. Safety. 2019; 5(2): 33. [DOI:10.3390/safety5020033]
28. Ghods AA, Alhani F, Anosheh M, et al. Epidemiology of occupational accidents in Semnan (2002-2006). koomesh Journal. 2009; 10(2): 95-99. [Persian]
29. Laal F, Pouyakian M, Madvari RF, et al. Investigating the Impact of Establishing Integrated Management Systems on Accidents and Safety Performance Indices: A Case Study. Safety and Health at Work. 2019; 10(1): 54-60. [DOI:10.1016/j.shaw.2018.04.001]
30. Heras-Saizarbitoria I, Boiral O, Arana G, et al. OHSAS 18001 certification and work accidents: Shedding Light on the connection. Journal of Safety Research. 2019; 68: 33-40. [DOI:10.1016/j.jsr.2018.11.003]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |
