XML Print


چکیده:   (119 مشاهده)
چکیده: آبله‌ی میمون انسانی یک بیماری  قابل انتقال بین حیوان و انسان است که توسط 2 دسته مجزا از ویروس آبله‌ی میمون (MPXV) ایجاد می‌گردد. آلودگی انسان با MPXV می‌تواند علائم بالینی متعددی از جمله تب، بثورات پوستی، کمردرد، و لنفادنوپاتی را در پی داشته باشد. اگرچه عفونت‌های MPXV عموماً خود محدود شونده هستند، اما در برخی موارد مرگ امکان‌پذیر است و میزان کشندگی MPXV در انسان 6-3 درصد است. اگرچه آبله‌ی میمون بیماری اندمیک آفریقا محسوب می‌شود، اما پتانسیل قابل توجهی در ایجاد طغیان‌های کوچک در سایر مناطق را دارا است. مخزن این ویروس در آفریقا و طیف کامل میزبانی آن به طور کامل مشخص نیست، اما پیشنهاد شده است که جوندگان مخزن ویروس هستند. انتقال MPXV از طریق تماس نزدیک و راهکارها پیشگیری از آلودگی شامل اجتناب از تماس نزدیک و واکسیناسیون پیشگیرانه‌ی پس از مواجهه برای افراد معرض خطر با واکسن آبله‌ی انسانی است. در این مقاله به‌روزترین یافته‌ها در مورد اپیدمیولوژی MPXV با توجه به پژوهش‌های اخیر در خصوص طغیان مشاهده شده در سال 2022 مرور شده است.
 
     
مروری: مروری | موضوع مقاله: اپیدمیولوژی
دریافت: 1402/2/27 | پذیرش: 1402/6/19

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تحقیقات سلامت می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY 4.0 | Journal of Community Health Research

Designed & Developed by : Yektaweb