زمینه و هدف: سلامت معنوی و روانی از مولفه های مؤثر بر عزت نفس و از ویژگی های ضروری هر معلمی است. این مطالعه با هدف بررسی رابطه سلامت معنوی و عزت نفس دانشجویان دانشگاه فرهنگیان یزد و نقش میانجی سلامت عمومی در سال تحصیلی 90-90 انجام شده است.
روش کار: این مطالعه از نوع تحلیلی و مقطعی بود که بر روی کلیه دانشجویان معلم دانشگاه فرهنگیان یزد انجام شد. 323 نفر بر اساس فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها از طریق مقیاس بهزیستی معنوی Paloutzian، R. F. و Ellison، C. W. (SWBS)، پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ-28) و پرسشنامه عزت نفس Coopersmith (CSEI) جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های تحقیق، ضریب همبستگی پیرسون، مدل‌سازی معادلات ساختاری مبتنی بر کوواریانس (CB-SEM)، تکنیک بوت استرپینگ و شاخص‌های برازش برای مدل‌سازی معادلات ساختاری از طریق SPSS و AMOS 24 در سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 استفاده شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین سلامت معنوی و سلامت عمومی (001/0p<، 316/0r=) و سلامت عمومی و عزت‌نفس (423/0r=، 001/0p<) همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین سلامت معنوی و عزت نفس رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (01/0p<، 339/0r=). یافته‌ها همچنین بر اهمیت نقش میانجی سلامت عمومی بین متغیرهای سلامت معنوی و عزت نفس تأکید کردند.
نتیجه گیری: با توجه به رابطه معنادار، مثبت و قوی بین سلامت معنوی و سلامت عمومی و همچنین عزت نفس، توصیه می شود برای ارتقای سلامت معنوی و عمومی نوجوانان و افزایش عزت نفس آنان، برنامه های آموزشی مورد بازنگری و توجه بیشتر قرار گیرد. برای استخدام دانشجویان دانشگاه فرهنگیان پرداخت شود.

واژه‌های کلیدی: سلامت معنوی، سلامت عمومی، عزت نفس، دانشگاه فرهنگیان