دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 )                   جلد 10 شماره 1 صفحات 99-88 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


1- دانشکده مدیریت و حسابداری ، دانشگاه علامه طباطبائی ، تهران ، ایران ، mahd.motamedi@gmail.com
2- دانشکده مدیریت و حسابداری ، دانشگاه علامه طباطبائی ، تهران ، ایران
3- دانشکده اقتصاد ، دانشگاه علامه طباطبائی ، تهران ، ایران
چکیده:   (1866 مشاهده)
حوزه بهداشت و درمان در عصر حاضر در‌‌بردارنده مسائل دشواری است و هم بخش دولتی، هم بخش خصوصی به عدم‌توانمندی خود در رفع مسائل درحال ظهور مرتبط با بهداشت عمومی به شکل مجرد اشراف دارند. در همین راستا مشارکت‌های دولتی-خصوصی، به‌عنوان نوعی ساز‌وکار همکاری بین دولت و بخش غیر‌دولتی که منافع طرفین را در قراردادهایشان لحاظ می کنند، در مباحث مرتبط با سیاست‌گذاری در دستور کار قرار می‌گیرند. همچنین؛ از اواخر دسامبر  سال 2019 تا کنون دنیا با ویروس جدیدی به‌نام کرونا دست و پنجه نرم می کند که هزینه های زیادی تابه‌حال برای بخش بهداشت و درمان به بار‌آورده است. برای عبور از دوران کرونا مشارکت دولت و بخش خصوصی انتفاعی و غیر انتفاعی بسیار اهمیت دارد و قطعا دولت به تنهایی نمی‌تواند جوابگو اثرات منفی آن باشد.  با توجه به تجربه کامیابیها و ناکامیهای موجود، این سوال پیش می‌آید که چگونه این نوع مشارکتها به عنوان راهبردهای توسعه بخش سلامت و آن هم در کشورهای در‌حال توسعه اسلامی می توانند جذاب و کارآمد باشند. این مقاله ضمن مرور مبانی نظری موضوع و بررسی روند توسعه مشارکت‌های دولتی- خصوصی؛ استفاده از ظرفیت‌های بخش سوم را مورد تأکید قرار می‌دهد و با باز‌بینی وقف و امور خیریه در چهارچوب مشارکت‌های چند‌بخشی، به دنبال توسعه بهداشت و درمان در جامعه با همه پتانسیل‌های موجود است. در مدل ارائه‌شده؛ در سه فاز پذیرش، بکارگیری و ارزیابی عملکرد مشارکت‌ها، عناصر مربوط یعنی عوامل انگیزشی، عوامل موفقیت و دستاوردهای مشارکت و ابعاد و مؤلفه‌های متناظر شناسایی شدند.
     
مروری: مروری | موضوع مقاله: مدیریت خدمات بهداشتی درمانی
دریافت: 1399/9/3 | پذیرش: 1399/12/30 | انتشار: 1400/1/9

فهرست منابع
1. 1. Singhal T. A review of coronavirus disease-2019 (COVID-19). The Indian Journal of Pediatrics. 2020; 87(4): 281-6. [DOI:10.1007/s12098-020-03263-6]
2. Jin X, Lian J-S, Hu J-H, et al. Epidemiological, clinical and virological characteristics of 74 cases of coronavirus-infected disease 2019 (COVID-19) with gastrointestinal symptoms. Gut. 2020; 69(6): 1002-9. [DOI:10.1136/gutjnl-2020-320926]
3. Carlos WG, Dela Cruz CS, Cao B, et al. Novel Wuhan (2019-nCoV) Coronavirus. American Journal Of Respiratory And Critical Care Medicine. 2020; 201(4): 7-P8. [DOI:10.1164/rccm.2014P7]
4. Seddighi H, Seddighi S, Salmani I, et al. Public-private-people partnerships (4P) for improving the response to COVID-19 in Iran. Disaster Medicine and Public Health Preparedness. 2020:1-6. [DOI:10.1017/dmp.2020.202]
5. Park J, Chung E. Learning from past pandemic governance: Early response and Public-Private Partnerships in testing of COVID-19 in South Korea. World Development. 2021;137:105198. [DOI:10.1016/j.worlddev.2020.105198]
6. Casady CB, Baxter D. Pandemics, public-private partnerships (PPPs), and force majeure| COVID-19 expectations and implications. Construction Management and Economics. 2020; 38(12): 1077-85. [DOI:10.1080/01446193.2020.1817516]
7. Barlow J, Roehrich J, Wright S. Europe sees mixed results from public-private partnerships for building and managing health care facilities and services. Health Affairs. 2013; 32(1): 146-54. [DOI:10.1377/hlthaff.2011.1223]
8. Nikjoo RG, Beyrami HJ, Jannati A, et al. Prioritizing public-private partnership models for public hospitals of Iran based on performance indicators. Health promotion perspectives. 2012; 2(2): 251.
9. Klijn E-H, Teisman GR. Institutional and strategic barriers to public-private partnership: An analysis of Dutch cases. Public money and Management. 2003; 23(3): 137-46. [DOI:10.1111/1467-9302.00361]
10. Sadeghi A, Barati O, Bastani P, et al. Experiences of selected countries in the use of public-private partnership in hospital services provision. Journal of Pakistan Medical Association. 2016; 66(11): 1401-6.
11. Sekhri N, Feachem R, Ni A. Public-private integrated partnerships demonstrate the potential to improve health care access, quality, and efficiency. Health affairs. 2011; 30(8):1498-507. [DOI:10.1377/hlthaff.2010.0461]
12. Baxter D, Casady CB. Pandemics, Public-Private Partnerships (PPPs), and Force Majeure| Coronavirus (COVID-19) Expectations and Implications. Construction Management and Economics. 2020; 38(12): 1077-85. [DOI:10.1080/01446193.2020.1817516]
13. Frederickson HG. Comparing the reinventing government movement with the new public administration. Public administration review. 1996: 263-70. [DOI:10.2307/976450]
14. Alvani SM. Globalization of management. Strategic Studies of public policy. 2011; 2(2):1-18.
15. McKay S, Murray M, MacIntyre S, et al. Evidence-based policymaking and the public interest: lessons in legitimacy. Town Planning Review. 2015; 86(2):133-55. [DOI:10.3828/tpr.2015.9]
16. Ugyel L. Paradigms of Public Administration. Paradigms and Public Sector Reform. 2016:17-52. [DOI:10.1007/978-3-319-40280-2_2]
17. Rosenbloom D. Public administration: Understanding management, politics, and law in the public sector. McGraw-Hill Higher Education; 2014.
18. Denhardt RB, Denhardt JV. The new public service: Serving rather than steering. Public Administration Review. 2000; 60(6): 549-59. [DOI:10.1111/0033-3352.00117]
19. Ball R, Heafey M, King D. The Private Finance Initiative in the UK: A value for money and economic analysis. Public Management Review. 2007; 9(2): 289-310. [DOI:10.1080/14719030701340507]
20. Shaoul J. 'Sharing'political authority with finance capital: The case of Britain's Public Private Partnerships. Policy and Society. 2011; 30(3): 209-20. [DOI:10.1016/j.polsoc.2011.07.005]
21. United Nations. Economic Commission for Europe, Bernan. Guidebook on promoting good governance in public-private partnerships. United Nations Publications; 2008.
22. Bovaird T. Public-private partnerships: from contested concepts to prevalent practice. International Review of Administrative Sciences. 2004; 70(2): 199-215. [DOI:10.1177/0020852304044250]
23. Wang Y, Zhao ZJ. Motivations, obstacles, and resources: Determinants of public-private partnership in state toll road financing. Public Performance & Management Review. 2014; 37(4): 679-704. [DOI:10.2753/PMR1530-9576370407]
24. Zhang Y. The formation of public-private partnerships in China: an institutional perspective. Journal of Public Policy. 2015; 35(2): 329. [DOI:10.1017/S0143814X15000185]
25. Yang Y, Hou Y, Wang Y. On the development of public-private partnerships in transitional economies: An explanatory framework. Public Administration Review. 2013;73(2): 301-10. [DOI:10.1111/j.1540-6210.2012.02672.x]
26. Osei-Kyei R, Chan AP. Review of studies on the Critical Success Factors for Public-Private Partnership (PPP) projects from 1990 to 2013. International Journal of Project Management. 2015; 33(6): 1335-46. [DOI:10.1016/j.ijproman.2015.02.008]
27. Klijn EH, Koppenjan J. The impact of contract characteristics on the performance of public-private partnerships (PPPs). Public Money & Management. 2016; 36(6): 455-62. [DOI:10.1080/09540962.2016.1206756]
28. Kang S, Mulaphong D, Hwang E, et al. Public-private partnerships in developing countries. International Journal of Public Sector Management. 2019. [DOI:10.1108/IJPSM-01-2018-0001]
29. Jeffares S, Sullivan H, Bovaird T. Beyond the contract: The challenge of evaluating the performance (s) of public-private partnerships. Rethinking public-private partnerships: Strategies for Turbulent Times. 2013:166-87.
30. Van Gestel K, Willems T, Verhoest K, et al. Public-private partnerships in Flemish schools: a complex governance structure in a complex context. Public Money & Management. 2014; 34(5): 363-70. [DOI:10.1080/09540962.2014.945808]
31. Zafar Ullah A, Newell JN, Ahmed JU, et al. Government-NGO collaboration: the case of tuberculosis control in Bangladesh. Health policy and planning. 2006; 21(2): 143-55. [DOI:10.1093/heapol/czj014]
32. Blanken A, Dewulf G. PPPs in health: static or dynamic?. Australian Journal of Public Administration. 2010; 69: S35-S47. [DOI:10.1111/j.1467-8500.2009.00656.x]
33. Corrêa de Oliveira MT. Multi-sectoral partnerships for low income land development in Brazil. 2002.
34. Riahi Samani N. The goals of endowment in Iran and its comparison with the mission of the United Nations. Journal of Waqf Mirase Javidan. 2010;71:63-90. [Persian]
35. Ghanavati J. A strategic view to promote the development role of the endowment. Mirase Javidan Magazine. 2004; 47(1): 2-9. [Persian]
36. Montazerqayim A, Hosseini S, Azimi K. The System of Endowment in the Hospitals of Islamic Period from the Beginning untill Othmanid time. Scientific-research quarterly of Islamic history. 2012; 13(52):183-213. [Persian]
37. AbdeTabrizi H. Financial institution of endowment funds in the world and Islamic principles of its activity in Iran. Journal of Religion and Communication. 2005; 25(2): 37-68. [Persian]
38. Wang H, Xiong W, Wu G, et al. Public-private partnership in public administration discipline: A literature review. Public Management Review. 2018; 20(2): 293-316. [DOI:10.1080/14719037.2017.1313445]
39. Sharma V, Seth P. Effective public private partnership through E-governance facilitation. Computer & Communications Sciences. 2011; 34(1): 15-25. [DOI:10.3233/GOV-2011-0239]
40. Girth AM. What drives the partnership decision? Examining structural factors influencing public-private partnerships for municipal wireless broadband. International Public Management Journal. 2014;17(3): 344-64. [DOI:10.1080/10967494.2014.935240]
41. Torchia M, Calabrò A, Morner M. Public-private partnerships in the health care sector: a systematic review of the literature. Public Management Review. 2015;17(2):236-61. [DOI:10.1080/14719037.2013.792380]
42. Payne GK. Making common ground: Public-private partnerships in land for housing. Intermediate Technology; 1999.
43. Motamedi M, Vaezi R, Alvani S.M, et al. Development of public-private partnerships strategy; in line with the general policies of the health system. The Macro and Strategic Policies. 2020; 1(1): 120. [Persian]

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است.