دوره 10، شماره 2 - ( 1-1400 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 174-167 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


1- گروه آمار و اپیدمیولوژی ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی ، یزد ، ایران
2- گروه آمار و اپیدمیولوژی ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، تهران ، ایران
3- گروه جامعه پزشکی و پزشکی پیشگیری ، دانشکده پزشکی ، علوم پزشکی تهران ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران
4- گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت ، عوامل اجتماعی تعیین کننده مرکز تحقیقات بهداشت ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی ، یزد ، ایران ، Salimezare2319@gmail.com
چکیده:   (1606 مشاهده)
مقدمه:  اجرای هرگونه مداخله در جامعه مستلزم شناسایی و سازماندهی جامعه و همچنین مشارکت فعال اعضای جامعه است. این مطالعه جهت شناسایی و سازماندهی یکی از محلات حاشیه نشین  شهر یزد در سال 2019 انجام شده است.
روش:  این تحقیق یک تحقیق مشارکتی مبتنی بر جامعه (CBPR) بود که در محله اسکان یزد انجام شد. با توجه به پتانسیل های این محله ، از جمله انسجام اجتماعی بالا و وجود یک سازمان غیردولتی پویا و محبوب ، از سال 1396 ، این مکان کاندیدای اجرای توانمندسازی و توسعه بهینه بهداشت محله (پروژه تبسم) است. مراحل این پروژه شامل پنج فاز شناسایی ، سازماندهی ، توانمندسازی ، ارزیابی نیازها ، مداخله و اقدام و ارزشیابی بود. در این مقاله ، مراحل شناسایی و سازماندهی توضیح داده شده است. از فراوانی و درصد برای آمار توصیفی استفاده شد.
یافته ها:  گام های اجرایی در فاز شناسایی ، توجیه ذینفعان و سرشماری بودکه بیشتر افراد جمعیت مورد پژوهش را خانم ها (51/5%) ، گروه سنی 59/9-30 ساله (40/1%)، دیپلمه (27%)، دارای درآمد 2-1 میلیون (49.1%) تشکیل می دادند. سرخوشه های منتخب در محله شامل 61.4 درصد زن، 37/08 درصد دارای سن 50-30 ساله، 28/13 درصد لیسانس و 53/13 درصد خانه دار بودند. طبق نتایج این مطالعه بیشترین افراد این جامعه که برای مشارکت در این طرح تمایل و و قت آزاد بیشتری داشتند، خانمهای خانه دار جوان دارای تحصیلات لیسانس بودند. در فاز سازماندهی گام های خوشه بندی منطقه ، انتخاب سرخوشه ، تشکیل کانون سلامت محله ، تشکیل صندوق اندیشه و اعتبار صورت گرفت .
نتیجه گیری:  شناسایی و سازماندهی جامعه ، به ویژه در حاشیه شهر ، فرایند شفاف و منطقی را برای مشارکت هدفمند جامعه در شناسایی مشکلات محله خود فراهم می کند. توجه به نیازهای اساسی محلات می تواند منجر به مشارکت بهتر در توسعه محله گردد.
     
مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: بهداشت عمومی
دریافت: 1399/4/4 | پذیرش: 1399/12/30 | انتشار: 1400/4/10

فهرست منابع
1. Delshad A, Salari H, Khajavi A, et al. Certifying of the society felt needs based on community as partner model in Gonabad population lab. boundaries. Journal of Ofogh-E-Danesh. 2005; 10(4): 15-22.[Persian]
2. Wolff A, Gooch D, Cavero J, et al. Removing barriers for citizen participation to urban innovation. The Hackable City. 2019:153-68. [DOI:10.1007/978-981-13-2694-3_8]
3. Florin P, Wandersman A. An introduction to citizen participation, voluntary organizations, and community development: Insights for empowerment through research. American Journal of community psychology. 1990;18(1):41-54. [DOI:10.1007/BF00922688]
4. Kalandides A. Citizen participation: towards a framework for policy assessment. Journal of Place Management and Development. 2018;11(2):152-64. [DOI:10.1108/JPMD-02-2018-0017]
5. Gaventa J, Valderrama C, editors. Participation, citizenship and local governance. Background note for the workshop "Strengthening Participation in Local Governance," University of Sussex, Institute of Development Studies. 1999; 21.
6. Wilson A, Tewdwr-Jones M, Comber R. Urban planning, public participation and digital technology: App development as a method of generating citizen involvement in local planning processes. Environment and Planning B: Urban Analytics and City Science. 2019; 46(2):286-302. [DOI:10.1177/2399808317712515]
7. Suebvises P. Social capital, citizen participation in public administration, and public sector performance in Thailand. World Development. 2018;109:236-48. [DOI:10.1016/j.worlddev.2018.05.007]
8. Gaventa J. Representation, community leadership and participation: citizen involvement in neighbourhood renewal and local governance. Report, Neighbourhood Renewal Unit, Office of Deputy Prime Minister. 2004.
9. Taylor M. Public policy in the community: Macmillan International Higher Education. 2011.
10. Christenson JA, Robinson JW. Community development in perspective: Iowa State University Press. 1989.
11. Chavis D, Wandersman A. Roles for research and the researcher in neighborhood development. Urban Neighborhoods: Research and Policy New York: Praeger. 1986.
12. Mohammadi Y, Javaheri M, Mounesan L, et al. Community assessment for identification of problems in Chahestani Region of Bandar-Abbas city. Journal of School of Public Health and Institute of Public Health Research. 2010;8(1):21-30.[Persian]
13. Fraser ED, Dougill AJ, Mabee WE, et al. Bottom up and top down: Analysis of participatory processes for sustainability indicator identification as a pathway to community empowerment and sustainable environmental management. Journal of environmental management. 2006;78(2):114-27. [DOI:10.1016/j.jenvman.2005.04.009]
14. Moayedfar R, Jamshidian Z, Farahmand S. Upgrading Slum Textures of Bushehr city (An Application of CDS Approach). Urban Economics. 2018;3(2):97-118. [Persian]
15. Zali N, Rahmati Y, Chareh N. Evaluate and critique of the reorganization plan and empowerment of informal settlements Shiraz Case Study Mahdiabad neighborhood (Katas-Bes). 2016. [Persian]
16. Clark PG. Autonomy, personal empowerment, and quality of life in long-term care. Journal of Applied Gerontology. 1988;7(3):279-97. [DOI:10.1177/073346488800700302]
17. Aref A. Community participation for educational planning and development. Nature and Science. 2010;8(9):1-4 .
18. Homsy GC, Hart S. Sustainability backfire: The unintended consequences of failing to engage neighborhood residents in policymaking. Journal of Urban Affairs. 2019:1-22. [DOI:10.1080/07352166.2019.1607746]

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است.