دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 )                   جلد 10 شماره 1 صفحات 87-83 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


1- بیمارستان شهدای محراب یزد ، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی ، یزد ، ایران. ، m.heydaripur@gmail.com
2- بیمارستان شهدای محراب یزد ، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی ، یزد ، ایران.
3- بیمارستان ابرکوه خاتم آلانبیا ، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی ، یزد. ایران
چکیده:   (1694 مشاهده)
مقدمه: آسیب های ناشی از سوختگی از مهمترین دلایل معلولیت و مشکلات پزشکی در جهان است. مشکلات ضعف و ناتوانی ناشی از سوختگی بیشتر از درد سوختگی است.
روش ها: این یک مطالعه مقطعی - تحلیلی است که در آن پرونده 126 بیمار بستری در بیمارستان شهدای محراب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد طی شش ماه اول سال 1398 بررسی شده است.
داده ها ومشخصات دموگرافیک بیماران در یک چک لیست  محقق ساخته جمع آوری شد و و با استفاده از آزمون مجذور کای ، مقایسه میانگین و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و رگرسیون خطی در نرم افزار SPSS V.24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (0/05> p) .
 یافته ها: یافته های این مطالعه نشان می دهد که 73.8٪ (93 نفر) بیماران مرد و 2/26٪ (33 نفر) زن بودند. 5/67 درصد (85 نفر) با شعله های حرارتی (p> 0.019) و 5/13 درصد (17 نفر) با آب جوش سوخته اند (p>0.44).  77% (97 نفر) از حوادث در خانه، 22٪ (28 نفر) در محل کار و 1٪ در مکانهای دیگر (مزرعه ، ماشین و غیره) رخ داده است. 47٪ این بیماران با سوختگی 20٪ و 23٪ بیماران  سوختگی بین 40-21 درصد ،  18٪ بیماران بین 60-41 درصد سوختگی ،  8٪  بیماران بین 80-61 درصد و 4 % آنها بین 100-81 درصد سوختگی داشتند. این مطالعه نتایج نشان داد که علت اصلی سوختگی شعله آتش است (67/5٪).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بیشتر سوختگی ها در بین مردان است . متوسط ​​، 22 بیمار فوت کردند و میزان مرگ و میر 17/5٪ بود. عوامل موثر درکشندگی ، سن بیمار و سطح کل بدن (TBSA) هستند.بروز بالای سوختگی در سن زیر 40 سال باعث از بین رفتن نیروی فعال جامعه و در نهایت هزینه­های زیاد و ناتوانی خواهد شد. درمان سوختگی نیاز به بستری طولانی در بیمارستان دارد که علاوه بر هزینه زیاد می تواند آسیب های روحی و روانی زیادی به بیمار وارد کند.
     
مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: اپیدمیولوژی
دریافت: 1398/9/11 | پذیرش: 1399/12/30 | انتشار: 1400/1/9

فهرست منابع
1. Lindblad M, Tano E, Lindahl C, et al. Ultraviolet-C decontamination of a hospital room: Amount of UV light needed. Burns. 2020; 46(4): 842-9. [DOI:10.1016/j.burns.2019.10.004]
2. Church D, Elsayed S, Reid O, et al. Burn wound infections. Clinical microbiology reviews. 2006; 19(2): 403-34. [DOI:10.1128/CMR.19.2.403-434.2006]
3. Jeschke MG, van Baar ME, Choudhry MA, et al. Burn injury. Nature Reviews: Disease Primers. 2020; 6(1):11. [DOI:10.1038/s41572-020-0145-5]
4. World health organization. Burn. Available from: https://www.who.int/violence_injury_prevention/burns/en.2021.
5. Davies A, Spickett-Jones F, Jenkins ATA, et al. A systematic review of intervention studies demonstrates the need to develop a minimum set of indicators to report the presence of burn wound infection. Burns. 2020; 46(7): 1487-97. [DOI:10.1016/j.burns.2020.03.009]
6. Mirza Aghazadeh A, Lotfi M, Ghahramanian A, et al. Lethal Area 50 in Patients with Burn Injuries in North West. Iran. Journal of caring sciences. 2018; 7(1): 53-8. [DOI:10.15171/jcs.2018.009]
7. Danesh HA, Javanbakht S, Nourallahzadeh M, et al. Epidemiology and Mortality of Burn Injuries in Eastern Iran Since 2009: An Analysis of 2115 Cases. International Journal of High Risk Behaviors and Addiction. 2019; 8(1):e66232. [DOI:10.5812/ijhrba.66232]
8. Shirkhoda M, Kaviani Far K, Narouie B, et al. Epidemiology and Evaluation of 1073 Burn Patients in the South-east of Iran. Shiraz E Medical Journal. 2011; 12(1): 11-21.
9. Mohammadi R, Svanstrom L, Gooya MM, et al. Unintentional home-related injuries in the Islamic Republic of Iran: Findings from the first year of a national programme. Public Health. 2005; 119(10): 919-24. [DOI:10.1016/j.puhe.2005.01.012]
10. Lari AR, Panjeshahin MR, Joghataei MT, et al. Suicidal behavior by burns in the province of Fars, Iran: A socioepidemiologic approach. Crisis: The Journal of Crisis Intervention and Suicide Prevention. 2009;30(2):98-101. [DOI:10.1027/0227-5910.30.2.98]
11. Committee IPG, Ahuja RB, Gibran N, et al. ISBI Practice Guidelines for Burn Care. Burns. 2016; 42(5): 953-1021. [DOI:10.1016/j.burns.2016.05.013]
12. Othman N, Kendrick D. Epidemiology of burn injuries in the East Mediterranean Region: a systematic review. BMC Public Health. 2010;10:83. [DOI:10.1186/1471-2458-10-83]
13. Alavi CE, Salehi SH, Tolouei M, et al. Epidemiology of burn injuries at a newly established burn care center in rasht. Trauma monthly. 2012;17(3):341-6. [DOI:10.5812/traumamon.6991]
14. Maghsoudi H, Pourzand A, Azarmir G. Etiology and outcome of burns in Tabriz, Iran. An analysis of 2963 cases. Scandinavian journal of surgery. 2005;94(1):77-81. [DOI:10.1177/145749690509400118]
15. Song C, Chua A. Epidemiology of burn injuries in Singapore from 1997 to 2003. Burns : journal of the International Society for Burn Injuries. 2005; 31(1): S18-26. [DOI:10.1016/j.burns.2004.10.005]
16. Ali SA, Hamiz-Ul-Fawwad S, Al-Ibran E, et al. Clinical and demographic features of burn injuries in karachi: a six-year experience at the burns centre, civil hospital, Karachi. Ann Burns Fire Disasters. 2016; 29(1): 4-9.
17. Saadat M. Epidemiology and mortality of hospitalized burn patients in Kohkiluye va Boyerahmad province (Iran): 2002-2004. Burns. 2005; 31(3): 306-9. [DOI:10.1016/j.burns.2004.10.012]
18. Setodeh nejhad AR, Janghorbani M, Delshad M. Epidemiology of burns in Kerman: analysis of 1000 cases. Journal of Kerman University of Medical Sciences. 1995; 2(3):128-34. [Persian]

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است.