دوره 8، شماره 1 - ( Jan-Mar 1397 )
جلد 8 شماره 1 صفحات 10-3 |
برگشت به فهرست نسخه ها
زهره کریمیان کاکلکی1 
، سید سعید مظلومی محمودآباد2 ، فاطمه حیدری3 ، مریم خدیبی4 ، سکینه گرایلو* 5، نوشین یوشنی6
، سید سعید مظلومی محمودآباد2 ، فاطمه حیدری3 ، مریم خدیبی4 ، سکینه گرایلو* 5، نوشین یوشنی6
1- گروه بهداشت، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، ایران
2- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، ایران
3- گروه پرستاری مراقبت ویژه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی گراش، ایران
4- گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، ایران
5- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، ایران ، sakinehgerayllo@ssu.ac.ir
6- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، ایران
2- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، ایران
3- گروه پرستاری مراقبت ویژه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی گراش، ایران
4- گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، ایران
5- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، ایران ، sakinehgerayllo@ssu.ac.ir
6- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، ایران
چکیده: (5491 مشاهده)
مقدمه: سندرم قبل از قاعدگی می تواند به مشکلات فراوانی برای زنان منجر شود و حساسیت آنها را نسبت به افسردگی در مقایسه با مردان افزایش دهد. سندرم قبل از قاعدگی اگرچه یک تهدید جدی نیست، اما می تواند بر کیفیت زندگی، سلامت روان و باروری آنها تاثیر گذارد. لذا این مطالعه با هدف مقایسه کیفیت زندگی در سه گروه: زنان مبتلا به سندرم قبل از قاعدگی، اختلال ملال قبل از قاعدگی و جمعیت عمومی شهر یزد صورت گرفت.
روش کار: این یک مطالعه توصیفی مقطعی بود که روی 246 زن مراجعه کننده به مراکز بهداشی شهر یزد انجام شد. ابزار های جمع آوری داده ها پرسشنامه کیفیت زندگی SF36 و ابزار غربالگری سندرم قبل از قاعدگی PSST بود. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS18 و با آزمون های آماری کروسکال والیس و من ویتنی برای مقایسه ابعاد کیفیت زندگی در گروه ها آنالیز شد.
نتایج: در میان نمونه ها، 102(5/41%) مبتلا به سندرم قبل از قاعدگی بودند، در20(1/8%) نفر اختلال ملا قبل از قاعدگی وجود داشت و 124(4/50%) جمعیت عمومی بودند. مقایسه گروه ها با آزمون کروسکال والیس برای ابعاد کیفیت زندگی نشان داد که به جز بعد فعالیت فیزیکی در سایر ابعاد کیفیت زندگی، گروه های PMS، PMDD و جمعیت عمومی تفاوت معنی داری داشتند(p<0.05). با توجه به آزمون من ویتنی زنان با اختلال ملال قبل از قاعدگی، کیفیت زندگی ضعیف تری را گزارش کردند. زنان مبتلا به PMS و PMDD میانگین نمره پایین تری خصوصا در بعد مشکلات عاطفی داشتند.
نتیجه گیری: کیفیت زندگی به طور معنی داری متاثر از سندرم قبل از قاعدگی است، خصوصا در بعد مشکلات عاطفی. مطالعات آتی و برنامه های آموزشی در خصوص PMS برای بهبود کیفیت زندگی در این افراد، خصوصا برای آنهایی که اختلالات شدیدتری را تجربه می کنند، توصیه می شود.
روش کار: این یک مطالعه توصیفی مقطعی بود که روی 246 زن مراجعه کننده به مراکز بهداشی شهر یزد انجام شد. ابزار های جمع آوری داده ها پرسشنامه کیفیت زندگی SF36 و ابزار غربالگری سندرم قبل از قاعدگی PSST بود. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS18 و با آزمون های آماری کروسکال والیس و من ویتنی برای مقایسه ابعاد کیفیت زندگی در گروه ها آنالیز شد.
نتایج: در میان نمونه ها، 102(5/41%) مبتلا به سندرم قبل از قاعدگی بودند، در20(1/8%) نفر اختلال ملا قبل از قاعدگی وجود داشت و 124(4/50%) جمعیت عمومی بودند. مقایسه گروه ها با آزمون کروسکال والیس برای ابعاد کیفیت زندگی نشان داد که به جز بعد فعالیت فیزیکی در سایر ابعاد کیفیت زندگی، گروه های PMS، PMDD و جمعیت عمومی تفاوت معنی داری داشتند(p<0.05). با توجه به آزمون من ویتنی زنان با اختلال ملال قبل از قاعدگی، کیفیت زندگی ضعیف تری را گزارش کردند. زنان مبتلا به PMS و PMDD میانگین نمره پایین تری خصوصا در بعد مشکلات عاطفی داشتند.
نتیجه گیری: کیفیت زندگی به طور معنی داری متاثر از سندرم قبل از قاعدگی است، خصوصا در بعد مشکلات عاطفی. مطالعات آتی و برنامه های آموزشی در خصوص PMS برای بهبود کیفیت زندگی در این افراد، خصوصا برای آنهایی که اختلالات شدیدتری را تجربه می کنند، توصیه می شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |