مقدمه:  نخستین مورد گزارش شده HIV در ایران مربوط به سال 1368 در یک کودک مبتلا به هموفیلی و به علت فراور ده های خونی آلوده وارداتی بوده است از آن زمان تا کنون  اپیدمی HIV در ایران تغییرات مهمی را متحمل شده است در این مطالعه روند زمانی موارد گزارش شده HIV بین سال های 1396-1390 مورد بررسی قرار می گیرد.
روش ها:این مطالعه  مقطعی-تحلیلی با استفاده از داده های موجود که در فاصله سال های 1396-1390 توسط مرکز بهداشت شهرستان یزد شناسایی و ثبت شده بود با حجم نمونه 98 نفر انجام شد. داده ها توسط پرسشنامه خود ساخته  از اطلاعات پرونده بیماران جمع آوری شد. میزان بروز تجمعی بر حسب جنس در 100000 نفرجمعیت محاسبه گردید  داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS20  و آزمون آماری کای دو در سطح معنی داری 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج:از بین 98 مورد عفونت HIV شناسایی شده 56.1 % را مردان و 43.9% را زنان تشکیل می دادند.55.1%موارد HIV از طریق تماس جنسی،30.6%موارد از طریق اعتیاد تزریقی،6.1%از طریق مادر به جنین ،3.1%از طریق خالکوبی و 5.1%موارد انتقال،  نامعلوم  بود.میزان بروز تجمعی بین این سال ها روندی روبه کاهش داشته است و الگوی غالب انتقال HIV  طی این سال ها انتقال از طریق تماس جنسی بود.
نتیجه گیری:اگر چه میزان بروز HIV طی این سال ها  در استان یزد کاهش پیدا کرده است  ما معتقد یم که الگوی انتقال HIV از اعتیاد تزریقی به سمت تماس جنسی نا ایمن تغییر پیدا کرده است.