دوره 7، شماره 2 - ( Apr- June 1397 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 118-112 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bakherad Z, Feizy J. Preliminary Survey of Aflatoxins in Mashhad’s Roasted Red Skin Peanut Kernels during February to May 2016. JCHR 2018; 7 (2) :112-118
URL: http://jhr.ssu.ac.ir/article-1-421-fa.html
URL: http://jhr.ssu.ac.ir/article-1-421-fa.html
باخرد زهره، فیضی جواد. بررسی میزان آفلاتوکسین در دانه‌های بادام زمینی پوست قرمز در خراسان رضوی. مجله تحقیقات سلامت. 1397; 7 (2) :112-118
زهره باخرد1 
، جواد فیضی* 2
، جواد فیضی* 2
1- مرکز تحقیقات آزمایشگاه مواد غذایی و دارویی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران
2- گروه شیمی مواد غذایی، پژوهشکده علوم و صنایع غذایی، مشهد، ایران ،feizy.j@gmail.com
2- گروه شیمی مواد غذایی، پژوهشکده علوم و صنایع غذایی، مشهد، ایران ،
چکیده: (9201 مشاهده)
مقدمه: فراوانی آفلاتوکسینها در 32 نمونه بادام زمینی سرخ شده بو داده با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا مجهز به ستون کرومولیت تعیین شد. تمام نمونهها از فروشگاهها و بازارهای محلی در استان خراسان رضوی خریداری شده است.
روش: روش بر اساس استخراج نمونهها با محلول متانول: هگزان (25:75 حجمی/حجمی) بود. اندازهگیری بر پایه مشتقسازی آفلاتوکسینها با کبراسل و استفاده از آشکارساز فلورسانس به ترتیب در طول موجهای تحریک و تهییج 365 و 435 نانومتر بود.
یافته ها: میانگین سطح آفلاتوکسینهای B1، B2، G1،G2 و کل آفلاتوکسینها به ترتیب به ترتیب 17/57، 56/2، 51/12، 42/1 و 16/85 نانوگرم بر گرم بود. آفلاتوکسین B1 در 12 نمونه (5/37 درصد) با میانگین 32/90 ± 17/57 نانوگرم بر گرم و حداکثر مقدار 61/243 نانوگرم بر گرم تشخیص داده شد. غلظت آفلاتوکسین B1 در 7 نمونه از حداکثر حد مجاز پذیرفته شده توسط استاندارد ملی ایران (5 نانوگرم بر گرم) تجاوز کرد. میزان آفلاتوکسین کل در هفت نمونه (8/21%) از نمونههای بادام زمینی، از حداکثر حد مجاز توسط کدکس و ایران (15 نانوگرم بر گرم) بیشتر بود.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، برای کنترل سطح افلاتوکسین در نمونههای بادام زمینی در استان خراسان رضوی، تلاش بیشتری لازم است. این بررسی اطلاعات ارزشمندی را در مورد آلودگی آفلاتوکسین در محصولات بادام زمینی که در ایران عرضه میشود نیز ارائه میدهد.
روش: روش بر اساس استخراج نمونهها با محلول متانول: هگزان (25:75 حجمی/حجمی) بود. اندازهگیری بر پایه مشتقسازی آفلاتوکسینها با کبراسل و استفاده از آشکارساز فلورسانس به ترتیب در طول موجهای تحریک و تهییج 365 و 435 نانومتر بود.
یافته ها: میانگین سطح آفلاتوکسینهای B1، B2، G1،G2 و کل آفلاتوکسینها به ترتیب به ترتیب 17/57، 56/2، 51/12، 42/1 و 16/85 نانوگرم بر گرم بود. آفلاتوکسین B1 در 12 نمونه (5/37 درصد) با میانگین 32/90 ± 17/57 نانوگرم بر گرم و حداکثر مقدار 61/243 نانوگرم بر گرم تشخیص داده شد. غلظت آفلاتوکسین B1 در 7 نمونه از حداکثر حد مجاز پذیرفته شده توسط استاندارد ملی ایران (5 نانوگرم بر گرم) تجاوز کرد. میزان آفلاتوکسین کل در هفت نمونه (8/21%) از نمونههای بادام زمینی، از حداکثر حد مجاز توسط کدکس و ایران (15 نانوگرم بر گرم) بیشتر بود.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، برای کنترل سطح افلاتوکسین در نمونههای بادام زمینی در استان خراسان رضوی، تلاش بیشتری لازم است. این بررسی اطلاعات ارزشمندی را در مورد آلودگی آفلاتوکسین در محصولات بادام زمینی که در ایران عرضه میشود نیز ارائه میدهد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است. |
