دوره 5، شماره 4 - ( Oct-Dec 1395 )                   جلد 5 شماره 4 صفحات 288-279 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


1- گروه مدیریت بهداشت و درمان، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران
2- گروه مدیریت بهداشت و درمان، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران ، abbas_yaz@yahoo.com
3- گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب
چکیده:   (7496 مشاهده)

مقدمه: بیمارستان ها به عنوان یکی از سازمان های اصلی ارائه دهنده خدمات و پرهزینه ترین واحد عملیاتی نظام سلامت از اهمیت ویژه ای برخوردارند. در این میان پرستاران نقش اساسی در تداوم مراقبت و ارتقای سلامت دارند و بهره وری کل سازمان را تحت تأثیر قرار می دهند. مطالعه حاضر با هدف رتبه بندی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی یزد بر اساس شاخص های ملی پرستاری با رویکرد ترکیبی AHP-TOPSIS به انجام رسید.

روش کار: این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- پیمایشی است. جامعه‌ی آماری تحقیق، بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی یزد بود. ابزار مورد مطالعه پرسشنامه شاخص های پرستاری و فرم گردآوری شاخص ها بود که مورد روایی و پایایی قرار گرفت. بدین‌ منظور ابتدا با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی، وزن و اولویت شاخص های پرستاری محاسبه و سپس بیمارستان‌ها به وسیله‌ی روش TOPSIS رتبه‌بندی شدند. اولویت بندی شاخص ها با نرم افزار Expert Choice انجام گرفت.

یافته ها: بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی و مقایسات زوجی در شاخص های پرستاری، بالاترین وزن یا اولویت مربوط به شاخص نسبت کادر پرستار زن به مرد با وزن 0.290 و پایین ترین وزن یا اولویت مربوط به شاخص میانگین ساعات اضافه کار کادر پرستاران با وزن 0.038 بود. بر اساس روش تاپسیس بیمارستان شهید صدوقی رتبه اول و بیمارستان روان پزشکی رتبه آخر را در بین بیمارستان های مورد مطالعه کسب نمودند.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج، تخصیص عادلانه کادر پرستاری در بیمارستان های علوم پزشکی یزد در بستر توزیع متناسب جنسیتی و تخصیص تسهیلات و منابع به بیمارستان ها بر اساس نسبت های کادر پرستاری به شاخص های عملکردی می تواند به بهره وری و عملکرد بخش های درمانی کمک شایانی نماید. 

     
مروری: پژوهشي | موضوع مقاله: مدیریت خدمات بهداشتی درمانی
دریافت: 1395/11/10 | پذیرش: 1395/11/10 | انتشار: 1395/11/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution 4.0 International License قابل بازنشر است.