چکیده

مقدمه: سرطان پستان شایع‌ترین سرطان و یکی از عوامل عمده مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در زنان می‌باشد. تشخیص زودرس این بیماری، باعث کاهش قابل‌ملاحظه‌ای در مرگ‌ومیر ناشی از سرطان پستان می‌شود. تشخیص به‌موقع در مراحل اولیه شانس درمان آن را افزایش داده و موجب بالا رفتن طول عمر افراد مبتلابه این سرطان خواهد شد. مطالعه حاضر باهدف تعیین تأثیر آموزش در مورد خودآزمایی پستان بر آگاهی و عملکرد زنان 60-20 ساله شهر یزد در مورد خودآزمایی پستان انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه 100 نفر از زنان 60 -20 ساله تحت پوشش مراکز بهداشتی – درمانی شهر یزد که ازنظر شرایط فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی تقریباً همسان بودند انتخاب شدند. طی یک مطالعه نیمه تجربی، جمع‌آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه در دو مرحله قبل و بعد از آموزش انجام شد. داده‌ها پس از گردآوری با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون‌های تی و آنالیز واریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. در این مطالعه سطح معنی‌داری 05/0 در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده از آزمون‌های آماری نشان داد که بین نمره آگاهی قبل و بعد از آموزش و نیز نمره عملکرد قبل و بعد از آموزش اختلاف معنی‌داری وجود داشته است (05/0>p). در این بررسی بین سن، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات، سابقه شیردهی و مدت آن با سطح آگاهی و بین وجود سابقه خانوادگی سرطان پستان و عملکرد آنان ارتباط معنی‌داری مشاهده شد (05/0>p). نمره عملکرد زنان در قبل و دو ماه بعد از برنامه آموزش در گروه باسابقه فامیلی منفی، تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (05/0> p).

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصله و تأثیر مثبت آموزش برافزایش آگاهی و عملکرد افراد توصیه می­شود برنامه‌های آموزشی مدونی درزمینهٔ سرطان پستان و روش‌های غربالگری آن در همه سنین برگزار شود و در جهت ارتقاء سلامت زنان از دوران بلوغ تا بعد از یائسگی به امر پیگیری و آموزش توجه بیشتری مبذول گردد.