چکیده

مقدمه: با پیشرفت روزافزون تکنولوژی و افزایش کاربرد نیروهای برق فشار قوی در محیط های صنعتی، نگرانی ها نیز درباره ی اثرات مخرب امواج الکترومغناطیس بر سلامت انسان افزایش یافته است. لذا مطالعه حاضر قصد دارد تاثیر امواج الکترومغناطیس را بر سلامت عمومی پرسنل نیروگاه گازی زاهدان مورد بررسی قرار دهد.

روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی مقطعی است که در یک نقطه زمانی وضعیت سلامتی افراد را تعیین و میزان مواجهه آنها را با امواج الکترومغناطیسی در همان زمان مشخص می کند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی (GHQ-28) بود. پس از اندازه گیری امواج الکترومغناطیسی در فواصل 1، 5/1 و 3 متر در پست های فشار قوی و استخراج داده ها، اطلاعات وارد نرم افزار SPSS گردیده و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی، تی تست و کای اسکوار تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: در این مطالعه، متغیرهای سن و سابقه کاری در دو گروه اختلاف معنی داری نداشتند (p>0.05). بیشترین میزان میدان های مغناطیسی در پست های فشار قوی در فاصله 1 متری مربوط به پست خط 607، (mG1/28)و در واحدهای کاری بخش ابزار دقیق (mG03/7) بود. نتایج نشان داد که بعد علایم افسردگی و سلامت عمومی کل در بین دو گروه مواجهه دار و عدم مواجهه دارای اختلاف معنی دار بوده است(p=0.04) در حالی که در ابعاد عملکرد جسمانی، اضطراب و عملکرد اجتماعی اختلاف معنی دار نبود(p>0.05).

نتیجه گیری: علیرغم پایین تر بودن میزان مواجهه شغلی کارکنان از حد مجاز کشوری، با توجه به معنی داری سلامت عمومی کل و بعد افسردگی در دو گروه می بایست تحقیقات بیشتری انجام گیرد. همچنین می توان با کاهش مدت زمان مواجهه و افزایش آگاهی افراد گام مهمی در جهت کاهش پرتوگیری افراد و کاهش عوارض حاصله از آن برداشت.